Henryk Rasmus

W tym artykule zajmiemy się tematem Henryk Rasmus, który wzbudził zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od momentu pojawienia się Henryk Rasmus przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, generując różnorodne opinie i punkty widzenia. Z biegiem lat Henryk Rasmus ewoluował i zdobył poczesne miejsce w dzisiejszym społeczeństwie, wpływając na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty związane z Henryk Rasmus, a także jego wpływ w różnych obszarach. Ponadto skupimy się na możliwych przyszłych implikacjach Henryk Rasmus i perspektywach, jakie oferuje na przyszłość.

Henryk Rasmus
Imię i nazwisko

Henryk Marian Rasmus

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1935
Orłowo Morskie

Data i miejsce śmierci

29 września 1991
Grudziądz

Narodowość

polska

Alma Mater

Państwowa Wyższa Szkoła Sztuk Plastycznych w Gdańsku

Dziedzina sztuki

rzeźbiarstwo

Pomnik Mikołaja Kopernika w Grudziądzu dłuta Henryka Rasmusa

Henryk Marian Rasmus (ur. 19 stycznia 1935 w Orłowie Morskim, zm. 29 września 1991 w Grudziądzu) – polski rzeźbiarz.

Życiorys

Od 1945 mieszkał w Grudziądzu. Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem, następnie w latach 1957–1963 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku w pracowniach Alfreda Wiśniewskiego i Hanny Żuławskiej. Od 1963 był zatrudniony w Grudziądzkich Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil” na stanowisku plastyka-projektanta. Należał do grona założycieli Grudziądzkiego Towarzystwa Kultury.

Jako artysta był przede wszystkim rzeźbiarzem. Większość jego dzieł związana jest z Grudziądzem. Do jego czołowych osiągnięć zalicza się tamtejszy pomnik Mikołaja Kopernika (odsłonięty 14 października 1972), rzeźbę Kosmodrom na skwerze przy ul. Sikorskiego (1978), posąg Mieczysława Karłowicza przed gmachem Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy i Pomnik Walki i Męczeństwa w Nakle nad Notecią. Wykonał mozaikę, płaskorzeźby i tablice pamiątkowe (1987) w gmachu Biblioteki Miejskiej w Grudziądzu. Jest autorem kilkunastu tablic pamiątkowych, nagrobków (w tym nagrobka sportowca Bronisława Malinowskiego), form przestrzennych i kameralnych, plakiet i medali.

Przypisy

  1. Marcin Dutkowski, Rzeźby i pomniki rdzewieją i straszą , Nowości Dziennik Toruński, 28 lutego 2008 (pol.).

Bibliografia

  • Henryk Marian Rasmus (1935–1991), „Grudziądz. Biuletyn Koła Miłośników Dziejów Grudziądza”, oprac. Edwin Brzostowski, 14 października 1992, dodatek 4 (pol.).
  • Edwin Brzostowski, Tadeusz Rauchfleisz, Wykaz tablic pamiątkowych w Grudziądzu, „Kalendarz Grudziądzki”, 1999, 3, s. 151–160, ISSN 1427-700X (pol.).
  • Tadeusz Rauchfleisz, Grzegorz Rygielski, Pomniki i formy przestrzenne w Grudziądzu, „Kalendarz Grudziądzki”, 2000, 4, s. 111–116, ISSN 1427-700X (pol.).
  • Karola Skowrońska, Rzeźbom na ratunek, „Kalendarz Grudziądzki”, 2008, 12, s. 163–166, ISSN 1427-700X (pol.).