W tym artykule zajmiemy się tematem Henryk Rasmus, który wzbudził zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od momentu pojawienia się Henryk Rasmus przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, generując różnorodne opinie i punkty widzenia. Z biegiem lat Henryk Rasmus ewoluował i zdobył poczesne miejsce w dzisiejszym społeczeństwie, wpływając na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy różne aspekty związane z Henryk Rasmus, a także jego wpływ w różnych obszarach. Ponadto skupimy się na możliwych przyszłych implikacjach Henryk Rasmus i perspektywach, jakie oferuje na przyszłość.
Imię i nazwisko |
Henryk Marian Rasmus |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki |
Henryk Marian Rasmus (ur. 19 stycznia 1935 w Orłowie Morskim, zm. 29 września 1991 w Grudziądzu) – polski rzeźbiarz.
Od 1945 mieszkał w Grudziądzu. Ukończył Państwowe Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem, następnie w latach 1957–1963 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku w pracowniach Alfreda Wiśniewskiego i Hanny Żuławskiej. Od 1963 był zatrudniony w Grudziądzkich Zakładach Przemysłu Gumowego „Stomil” na stanowisku plastyka-projektanta. Należał do grona założycieli Grudziądzkiego Towarzystwa Kultury.
Jako artysta był przede wszystkim rzeźbiarzem. Większość jego dzieł związana jest z Grudziądzem. Do jego czołowych osiągnięć zalicza się tamtejszy pomnik Mikołaja Kopernika (odsłonięty 14 października 1972), rzeźbę Kosmodrom na skwerze przy ul. Sikorskiego (1978), posąg Mieczysława Karłowicza przed gmachem Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy i Pomnik Walki i Męczeństwa w Nakle nad Notecią. Wykonał mozaikę, płaskorzeźby i tablice pamiątkowe (1987) w gmachu Biblioteki Miejskiej w Grudziądzu. Jest autorem kilkunastu tablic pamiątkowych, nagrobków (w tym nagrobka sportowca Bronisława Malinowskiego), form przestrzennych i kameralnych, plakiet i medali.