Dziś Herb Jawora to temat, który zyskał znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Jej oddziaływanie rozciąga się od sfery osobistej po zawodową, wywołując dyskusje i refleksje na temat jej wpływu na nasze życie. Od początków do obecnej ewolucji Herb Jawora był obiektem zainteresowania i badań, motywując ekspertów i fanów do zagłębiania się w jego liczne aspekty. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i aspekty związane z Herb Jawora, analizując jego znaczenie i implikacje w dzisiejszym świecie.
Typ herbu | |
---|---|
Pierwsza wzmianka |
XIV w. |
Herb Jawora – jeden z symboli miasta Jawor w postaci herbu.
Herb przedstawia jedną tarczę w dolnej krawędzi zaokrągloną z wyobrażeniem św. Marcina na koniu, odcinającego mieczem połę płaszcza oraz siedzącego pod nim półnagiego, przepasanego czerwoną chustą żebraka, z uniesionymi ku górze rękami. Pole tarczy herbowej jest błękitne, św. Marcin w złotej aureoli, na białym koniu, płaszcz św. Marcina i chusta żebraka są czerwone.
Po raz pierwszy wizerunek św. Marcina jako rycerza siedzącego na koniu powoli stąpającego w prawą stronę, z głową w aureoli, odcinającego mieczem połę swego płaszcza dla stojącego z tyłu za koniem żebraka, pojawia się w dokumentach Jawora z lat 1300, 1336 i 1340 jako pieczęć. W latach osiemdziesiątych XVI wieku zaszły istotne zmiany w pieczęci miejskiej Jawora. Wyobrażała ona dwie obok siebie lekko nachylone ku sobie tarcze herbowe, z szachownicą po prawej i dotychczasowym godłem miasta, św. Marcinem na koniu, po lewej stronie, spięte u góry hełmem z bujnymi labrami, z trójkątnym pióropuszem z szachownicą powtórzoną z pola tarczy prawej. W dwutarczowej postaci herb przetrwał aż do 1945 roku.