Histogen
W dzisiejszym świecie Histogen to kwestia, która zyskała znaczenie w różnych sferach społeczeństwa. Od polityki po kulturę popularną, Histogen przykuwa uwagę wszystkich typów odbiorców. Z wpływem wykraczającym poza granice geograficzne, Histogen stał się punktem odniesienia dla zrozumienia współczesnej panoramy. W tym artykule szczegółowo zbadamy to zjawisko, analizując jego implikacje i konsekwencje w różnych obszarach. Od jego powstania do przyszłej prognozy, Histogen zasługuje na szczegółowe zbadanie, aby zrozumieć jego dzisiejszy wpływ.
Histogen – warstwa komórek w merystemie wierzchołkowym korzenia. Zwykle wyróżniane są trzy warstwy: plerom, peryblem i dermatogen. Każda z warstw różnicuje się w określone tkanki stałe. U niektórych roślin wyróżniany jest czwarty histogen, nazywany kaliptrogenem. Jest on obecny na przykład u roślin z rodzajów Pistia lub Hydrocharis. Teoria histogenów została sformułowana przez Johannesa von Hansteina w XIX wieku.
Dwuliścienne mają zwykle trzy komórki inicjalne, a każdy histogen powstaje z oddzielnej komórki. Najbardziej zewnętrzna komórka inicjalna odpowiedzialna jest za powstanie zarówno dermatogenu, jak i czapeczki. Podobnie jest u jednoliściennych, jednak tutaj dermatogen i peryblem powstają ze środkowej komórki inicjalnej. U skrzypów, niektórych gatunków z rodzaju widliczka i większości paproci występuje tylko jedna komórka inicjalna. U nagonasiennych z dwóch istniejących komórek inicjalnych powstaje plerom i peryblem z czapeczką. Dermatogen nie wykształca się, a ryzoderma powstaje z peryblemu.
Przypisy
- ↑ a b Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 93–100.
- ↑ Kate Barratt. The Origin of the Endodermis in the Stem of Hippuris. „Annals of Botany”. 30 (1), s. 91–99, styczeń 1916. (ang.).