Hospicio Cabañas
Dziś Hospicio Cabañas jest tematem o dużym znaczeniu w społeczeństwie. Od momentu pojawienia się przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o różnych zainteresowaniach. Czy to ze względu na wpływ na kulturę popularną, wpływ na polu nauki, czy też znaczenie w życiu codziennym, Hospicio Cabañas stał się tematem, który nie pozostaje niezauważony. Na przestrzeni lat wywołało debaty, badania i postępy, które zmieniły sposób, w jaki rozumiemy otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Hospicio Cabañas, jego ewolucją w czasie, jego znaczeniem dzisiaj i jego możliwym wpływem w przyszłości.
| Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Typ |
kulturowy |
| Spełniane kryterium |
I, II, III, IV |
| Numer ref. | |
| Region |
Ameryka Łacińska i Karaiby |
| Historia wpisania na listę | |
| Wpisanie na listę |
1997 |
Położenie na mapie Meksyku  | |
 20°40′36,9″N 103°20′14,4″W/20,676917 -103,337333
| |
Hospicio Cabañas – szpital w meksykańskim mieście Guadalajara, obiekt wpisany na listę dziedzictwa UNESCO oraz jeden z najstarszych i największych kompleksów medycznych Ameryce Łacińskiej.
Kompleks został ufundowany w 1791 roku przez ówczesnego arcybiskupa Guadalajary. Od początku pełnił role szpitala oraz sierocińca. Szpital nosi imię Juana Ruiza de Cabañasa który został wybrany w 1796 roku do episkopatu Guadalajary a także zatrudnił rzeźbiarza Manuela Tolse aby zaprojektował i wykończył budynek szpitala.
Tolsa zaprojektował kompleks szpitala w stylu podobnym takim budowlą jak Dôme des Invalides w Paryżu oraz Eskurial, w okolicach Madrytu. Budynek został zbudowany w kształcie prostokąta o wymiarach 164 m x 145 m. Głównym punktem budynku szpitala jest kaplica, której kopuła wznosi się na 32,5 metra.
Po śmierci Cabañasa w 1823 roku, budowa kościoła była kontynuowana aż do 1829 roku kiedy ostatecznie ukończono budowanie kompleksu. W XIX wieku a także sporadycznie aż do 1980 roku, część pomieszczeń szpitalnych zostało wykorzystywanych jako baraki. W XX wieku budynek został licznie ozdabiany przez meksykańskich artystów którzy budowali posągi i statuetki a malarz José Clemente Orozco wykończył sufit kaplicy szpitalnej, freskami.
W 1997 roku na 21. sesji UNESCO, Hospicio Cabañas zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa.
Linki zewnętrzne
