We współczesnym świecie Inwazja turecka na Cypr to temat, który w ostatnich latach zyskał ogromne znaczenie. Zarówno w sferze biznesowej, jak i osobistej, Inwazja turecka na Cypr jest decydującym czynnikiem wpływającym na wiele aspektów codziennego życia. Wraz z postępem technologii i zmianami społecznymi Inwazja turecka na Cypr stał się tematem ciągłej debaty, generując sprzeczne opinie i głębokie refleksje na temat jego wpływu na społeczeństwo. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i analizom Inwazja turecka na Cypr, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na naszą obecną rzeczywistość.
Mapa etnograficzna Cypru w 1960 | |||
Czas |
20 lipca – sierpień 1974 | ||
---|---|---|---|
Terytorium | |||
Przyczyna |
roszczenia Turcji do utworzenia wolnego państwa Turków cypryjskich | ||
Wynik |
ustanowienie Tureckiej Republiki Cypru Północnego | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Inwazja turecka na Cypr (operacja Atilla) – kolejne desanty tureckich sił zbrojnych na terytorium Cypru w lipcu, następnie w sierpniu 1974, przedstawiane jako reakcja na zamach stanu, inspirowany i współorganizowany na wyspie przez grecką juntę czarnych pułkowników. Zamach stanu, rozpoczęty 15 lipca, zakończył się niepowodzeniem 22 lipca 1974. Nie powstrzymało to trwania rozpoczętej 20 lipca inwazji, z kulminacją w dniach 14-16 sierpnia, gdy to zajęto 37% powierzchni wyspy. Niezwłocznie prowadzono czystki etniczne, następnie rozległą akcję kolonizacyjną, głęboko zmieniającą strukturę demograficzną wyspy.
Do lat 60. XX wieku wyspa znajdowała się pod brytyjskim panowaniem i była zamieszkiwana przez Greków oraz Turków. W połowie lipca 1974 miał miejsce zamach stanu na Cyprze, którego celem była natychmiastowa unia Cypru z Grecją (enosis).
Przed atakiem premier Turcji, Bülent Ecevit skonsultował swoją decyzję o interwencji zbrojnej na Cyprze z liderami największych tureckich partii politycznych. Część z nich przeciwstawiła się wizji ataku na Cypr. Szef rządu Turcji przekonywał jednak wówczas o potrzebie utworzenia przyczółka, w którym schronienie znaleźliby Turcy cypryjscy.
Podczas inwazji więcej niż jedna czwarta ludności Cypru została usunięta z zajętej północnej części wyspy, gdzie Grecy cypryjscy stanowili 80% ludności. Oprócz tego około 60 tys. Turków cypryjskich wyemigrowało z południa na północ po zakończeniu konfliktu. Siły tureckie stanowiły 40 tys. żołnierzy i 20 tys. bojowników Turków cypryjskich, a po drugiej stronie stanęło 12 tys. żołnierzy cypryjskich i 2 tys. greckich. Najazd turecki zakończył się proklamowaniem uznawanej jedynie przez Turcję Tureckiej Republiki Cypru Północnego i podziałem wyspy wzdłuż monitorowanej przez ONZ zielonej linii o długości 180 km. Na wyspie stacjonuje 35 tys. wojsk tureckich.