Język urartyjski
W tym artykule poruszony zostanie temat Język urartyjski, który w ostatnim czasie zyskał na znaczeniu ze względu na jego wpływ na różne obszary. Od momentu pojawienia się Język urartyjski wzbudził zainteresowanie badaczy, ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując debaty i refleksje na temat jego implikacji. Poprzez wyczerpującą analizę zbadane zostaną różne aspekty związane z Język urartyjski, od jego pochodzenia po wpływ na obecne społeczeństwo. Podobnie zbadane zostaną różne perspektywy i stanowiska istniejące wokół tego zjawiska, w celu przedstawienia jego pełnej i obiektywnej wizji.
.jpg)
.jpg)
Język urartyjski (język alarodyjski, język chaldejski) – wymarły język z rodziny paleokaukaskiej, używany przez ludność starożytnego państwa Urartu w IX–VI w. p.n.e. Znany z kilkuset zapisanych nowoasyryjskim pismem klinowym inskrypcji skalnych i glinianych tabliczek znajdowanych w Anatolii, Syrii, Mezopotamii. Wykazuje związki z językiem huryckim. Wywodzi się zapewne z tego samego prajęzyka, co hurycki.
Podobnie jak kultura hurycka, także i urartyjska miała znaczący wpływ na sąsiednie kultury. Po Urartyjczykach pozostały nazwy miejscowe, chociażby góry Ararat.
Język urartyjski odczytał Johannes Friedrich, który w 1933 wydał jego pierwszą gramatykę.
Przypisy
- ↑ a b c d Język urartycki. WIEM. .
- ↑ a b Urartian language, Encyclopædia Britannica (ang.).