W tym artykule poznamy ekscytujący świat Janus (księżyc) i wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania. Od jego początków po dzisiejszy wpływ – zanurzymy się w podróż odkrywczą, aby w pełni zrozumieć znaczenie i znaczenie Janus (księżyc) w naszym życiu. Poprzez wyczerpującą analizę zbadamy różne aspekty i aspekty, które sprawiają, że Janus (księżyc) jest tematem powszechnego zainteresowania, uwzględniającym wszystko, od jego wpływu społecznego po globalne implikacje. Artykuł ten, zawierający wywiady z ekspertami, dane statystyczne i różnorodne perspektywy, ma być kompletnym przewodnikiem odkrywającym tajemnice i zalety Janus (księżyc), oferując wszechstronną wizję, która pozwala czytelnikowi zagłębić się w fascynujący wszechświat tego tematu.
Zdjęcie Janusa na tle Saturna, wykonane przez sondę Cassini. | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | |
Data odkrycia |
15 grudnia 1966 |
Tymczasowe oznaczenie |
S/1966 S 2, S/1980 S 1 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | |
Mimośród | |
Okres obiegu | |
Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a | |
Długość węzła wstępującego | |
Argument perycentrum | |
Anomalia średnia | |
Własności fizyczne | |
Wymiary | |
Masa | |
Średnia gęstość | |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | |
Okres obrotu wokół własnej osi | |
Albedo |
0,71 ± 0,02 |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
14m |
Janus (Saturn X) – księżyc Saturna. Nazwa pochodzi od Janusa, postaci z mitologii rzymskiej.
Został odkryty w grudniu 1966 roku przez A. Dollfusa. Trzy dni później inny astronom, Richard Walker dokonał podobnej obserwacji, odkrywając księżyc Epimeteusz. Przez dwanaście lat nie było pewne, czy zaobserwowano w rzeczywistości jeden, czy dwa księżyce. Pewność co do istnienia ich obu przyniosły dopiero obserwacje sondy Voyager 1, która przeleciała przez system Saturna 12 listopada 1980 roku.
Janus krąży ruchem prostym wokół Saturna po orbicie zbliżonej do kołowej, dzieląc ją w szczególny sposób z księżycem Epimeteuszem. W 2006 roku odkryto również delikatne pasmo pyłu (pierścień) w pobliżu wspólnej orbity księżyców.
Janus i nieco mniejszy Epimeteusz dzielą (prawie) tę samą orbitę, która znajduje się w przerwie między pierścieniami F i G Saturna. Promienie orbit tych księżyców różnią się zaledwie o 50 km. Ponieważ promień zarówno Epimeteusza jak i Janusa przekracza 50 km, wydawałoby się, że musi to nieuchronnie doprowadzić do zderzenia. Jednak podczas zbliżenia, wskutek oddziaływania grawitacyjnego między oboma ciałami, dochodzi do wymiany momentu pędu między nimi. Dzięki temu księżyc szybszy (o mniejszej orbicie) staje się księżycem wolniejszym (o większej orbicie), zanim dogoni współorbitalnego towarzysza. W ten sposób, paradoksalnie, przyciągające oddziaływanie grawitacyjne powoduje odepchnięcie się księżyców. W wyniku owej „wymiany orbit”, która nie jest ścisłą wymianą ze względu na różnicę mas, te dwa księżyce wcale się nie mijają. Największe zbliżenie wynosi ok. 10 tys. km i zachodzi co ok. 4 lata; w jego wyniku półoś wielka orbity Janusa maleje/rośnie o ok. 20 km, a Epimeteusza rośnie/maleje o 80 km.
Janus wraz z Epimeteuszem, krążąc po zewnętrznej stronie pierścienia F, oraz Prometeusz od wewnętrznej strony pełnią funkcję pasterskich księżyców tego pierścienia.
Cztery nazwane kratery na powierzchni Janusa otrzymały swoje nazwy pochodzące z mitologii greckiej w 1982 roku.
Krater | Pochodzenie nazwy |
---|---|
Castor | Kastor, bliźniak Polluksa |
Idas | Idas, jeden z bliźniaków, kuzyn Kastora i Polluksa |
Lynceus | Linkeus, jeden z bliźniaków, kuzyn Kastora i Polluksa |
Phoibe | Fojbe, córka Leukipposa |