Janusz Jabłoński

W tym artykule zbadamy temat Janusz Jabłoński z różnych perspektyw i w celu przedstawienia kompleksowego spojrzenia na jego znaczenie, wpływ i znaczenie dzisiaj. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę zbadamy różne aspekty związane z Janusz Jabłoński, uwzględniając zarówno jego pochodzenie, jak i ewolucję w czasie. Podobnie zagłębimy się w praktyczne i teoretyczne implikacje, jakie Janusz Jabłoński ma w różnych kontekstach, a także jego wpływ na społeczeństwo i życie codzienne. Przyjmując krytyczne i refleksyjne podejście, artykuł ten stara się zaoferować wzbogacające i dogłębne spojrzenie na Janusz Jabłoński, dostarczając wiedzy i perspektyw, które zachęcają do refleksji i debaty.

Janusz Jabłoński
Data i miejsce urodzenia

16 grudnia 1939
Wilno

Data śmierci

21 listopada 2006

Doktor habilitowany nauk medycznych
Specjalność: okulistyka
Alma Mater

Akademia Medyczna w Gdańsku

Doktorat

1972 – medycyna
Akademia Medyczna w Gdańsku

Habilitacja

1979 – medycyna
Akademia Medyczna w Gdańsku

Zatrudnienie
Uczelnia

Akademia Medyczna w Gdańsku

Okres zatrudn.

1966-1979

Janusz Jabłoński (ur. 16 grudnia 1939 w Wilnie, zm. 21 listopada 2006) – polski okulista, doktor habilitowany medycyny.

Był synem Walentyny (okulistki) i Arkadiusza (prawnika). Rodzina Jabłońskich po zakończeniu wojny przeprowadziła się do Gdyni. Dyplom lekarski zdobył w 1963 roku na Akademii Medycznej w Gdańsku (obecnie Uniwersytet Medyczny). Staż podyplomowy odbył w Wejherowie. Doktoryzował się w 1972 roku na podstawie pracy "Badania nad jednoczesnym działaniem guanetydyny i katecholamin na mięsień rozwieracz źrenicy". Habilitację uzyskał w 1979 roku na podstawie oceny dorobku i rozprawy "Badania farmakologiczne i histochemiczne nad układem adrenergicznym oka". W latach 1966-1979 pracował w Klinice Chorób Oczu gdańskiej Akademii Medycznej. Od 1979 do 2006 roku był ordynatorem Oddziału Okulistycznego w gdańskim Szpitalu Wojewódzkim. Był też pomorskim konsultantem wojewódzkim w dziedzinie okulistyki w latach 1979-1999.

Wieloletni członek Polskiego Towarzystwa Okulistycznego. W pracy klinicznej i badawczej specjalizował się w problematyce układu adrenergicznego oka oraz diagnostyce i chirurgicznym leczeniu zaćmy (m.in. operował metodą fakoemulsyfikacji). Swoje prace publikował w czasopismach krajowych i zagranicznych, m.in. w Klinice Ocznej.

Zobacz też

Okuliści związani z Gdańskiem:

Bibliografia