Kalendarium genetyki
W dzisiejszym świecie Kalendarium genetyki przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu pojawienia się Kalendarium genetyki wywarł ogromny wpływ w różnych obszarach, budząc zainteresowanie i ciekawość zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty Kalendarium genetyki, od jego historii i ewolucji po wpływ na współczesne społeczeństwo. Poprzez wszechstronną analizę będziemy starali się zrozumieć rolę, jaką odgrywa Kalendarium genetyki w naszym życiu i jak ukształtował nasze postrzeganie rzeczywistości. Od swoich początków do obecnego stanu Kalendarium genetyki nadal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu, dlatego zasługuje na szczegółowe zbadanie.
Kalendarium genetyki – artykuł ten przedstawia w formie tabeli rozwój wiedzy genetycznej.
| rok | naukowiec | wydarzenie |
|---|---|---|
| 1859 | Charles Darwin | publikuje „O powstawaniu gatunków” (ang. The Origin of Species) |
| 1866 | Gregor Mendel | publikuje Badania nad mieszańcami roślin (niem. Versuche über Pflanzen-Hybriden; ang. Experiments on Plant Hybridization) |
| 1869 | Johann Friedrich Miescher | wykrywa kwasy nukleinowe |
| 1889 | Francis Galton | opisuje ilościowo dziedziczne cechy człowieka |
| 1900 | Hugo de Vries, Carl Correns, Erich Tschermak (niezależnie) | ponownie odkryli i upowszechnili prawa Mendla |
| 1903 | Walter Sutton i Theodor Boveri (niezależnie) | stwierdzenie, że chromosomy są jednostkami informacji dziedzicznej |
| 1905 | Nettie Stevens | odkrywa rolę chromosomów płci X i Y |
| 1906 | William Bateson | wprowadza termin genetyka |
| 1909 | Wilhelm Johannsen | wprowadza termin gen |
| 1910 | Thomas Hunt Morgan | ogłosił chromosomową teorię dziedziczności |
| 1913 | Alfred Sturtevant | opracował mapy genetyczne wykazujące, że chromosomy zawierają linearnie ułożone geny |
| 1913 | Alfred Sturtevant | zasugerował możliwość zachodzenia Crossing-over |
| 1922 | Hermann Joseph Muller | zakłada, że wirusy to nagie geny |
| 1926 | Hermann Joseph Muller | wykazał, że promieniowanie rentgenowskie wywołuje mutacje |
| 1927 | zmiany w strukturze genów zostają nazwane mutacjami | |
| 1928 | Frederick Griffith | odkrywa zjawisko transformacji DNA |
| 1931 | stwierdzenie, że crossing over jest przyczyną rekombinacji genetycznej | |
| 1941 | George Wells Beadle i Edward Lawrie Tatum | opracowali teorię „jeden gen = jeden enzym” |
| 1944 | Oswald Avery, Colin McLeod i Maclyn McCarty | udowodnili, że DNA jest materiałem genetycznym |
| 1944 | Erwin Schrödinger | napisał: What is Life? |
| 1945 | geny zawierają zakodowaną informację do syntezy białek | |
| 1950 | Erwin Chargaff | wykazuje, że 4 nukleotydy nie występują w kwasach nukleinowych w stałych proporcjach, lecz że istnieje pewna zależność (A~T; G~C) |
| 1950 | Erwin Chargaff | dowodzi, że stosunek A-T do G-C jest gatunkowo zmienny |
| 1951 | Barbara McClintock | odkrywa transpozony |
| 1952 | W eksperymencie Hersheya-Chase udowodniono, że informacja genetyczna fagów (i wszystkich organizmów żywych) to DNA | |
| 1953 | James Watson i Francis Crick | odkrywają strukturę DNA |
| 1955 | Marianna Grunberg-Manago | odkrywa enzym, który może syntetyzować nić RNA z zasad jednego tylko rodzaju, np. AAAAAAAAAAA - poli-A |
| 1956 | Joe Hin Tjio i Albert Levan | potwierdzają, że człowiek ma 46 chromosomów |
| 1957 | George Gamow i Francis Crick | ustalają, że biosynteza białka następuje według schematu Kwas deoksyrybonukleinowy → mRNA → białka |
| 1958 | eksperyment Meselsona-Stahla wykazuje replikację DNA i jej semikonserwatywny charakter | |
| 1959 | Arthur Kornberg | przeprowadza replikację DNA in vitro |
| 1959 | odkryto polimerazę RNA | |
| 1960 | odkryto mRNA | |
| 1960 | François Jacob i Jacques Monod | ogłosili teorię operonu |
| 1961 | Sydney Brenner i Francis Crick | dowodzą, że kod genetyczny jest zapisany w trypletach |
| 1961 | Mary Frances Lyon | odkrywa że jeden z chromosomów X jest inaktywowany u samic ssaków (lionizacja) |
| 1961 | Marshall Nirenberg i Heinrich Matthaei | przeprowadzili polimeryzację aminokwasów in vitro przez rybosom wykorzystując odcinki RNA składające się z jednego rodzaju nukleotydów, np. poli-U |
| 1966 | Marshall Nirenberg, Robert William Holley i Har Gobind Khorana | ustalili kod genetyczny |
| 1967 | Martin Gellert i Bob Lehman | odkrywają ligazy |
| 1970 | Howard Martin Temin i David Baltimore | odkrywają odwrotną transkryptazę |
| 1971 | Stanley Cohen | opracowuje metodę indukowania E.coli do importowania plazmidowego DNA spoza komórki |
| 1971 | opracowano metody wycinania, wklejania i kopiowania plazmidów | |
| 1972 | Paul Berg | opracował technikę klonowania i rekombinacji DNA |
| 1975 | Hamilton Othanel Smith | wyizolował z Haemophilus influenzae pierwszą w pełni funkcjonalną restryktazę |
| 1977 | odczytanie sekwencji DNA | |
| 1983 | Kary Mullis | opracowuje PCR |
| 1983 | poszukiwanie genów odpowiedzialnych za choroby dziedziczne np. mukowiscydozę | |
| 1983 | Tom Cech i Sidney Altman | odkryli RNA o właściwościach katalitycznych |
| 1987 | uruchomiono projekt poznania ludzkiego genomu | |
| 1995 | Craig Venter | zsekwencjonował genom Haemophilus influenzae |
| 1996 | zsekwencjonowano genom drożdży | |
| 1997 | zsekwencjonowano genom Pałeczki okrężnicy (Escherichia coli) | |
| 1998 | zsekwencjonowano genom Caenorhabditis elegans | |
| 2001 | HUGO i Celera Genomics | ogłaszają pierwszą roboczą wersja pełnego ludzkiego genomu |
| 2003 (14 kwietnia) | zakończenie Human Genome Project. Zsekwencjonowano 99% ludzkiego genomu z 99,99% dokładnością |
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Krystyna M. Charon: Genetyka zwierząt. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004, s. 11-14. ISBN 83-01-14022-4.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x Praca zbiorowa: Tablice biologiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2003, s. 473-476. ISBN 83-7350-029-4.
- ↑ Mendel G. 1866. Versuche über Pflanzen-Hybriden. Verhandlungen des naturforschenden Vereines, Abhandlungen, Brünn 4: 3-47.
- ↑ Institut de biologie François Jacob - Accueil , genoscope.cns.fr (fr.).