Z tej okazji zagłębiamy się w ekscytujący świat Kampania (wojsko), temat, który przykuł uwagę badaczy, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. Kampania (wojsko) od lat jest przedmiotem badań i debat, budzi szerokie zainteresowanie zarówno w społeczeństwie, jak i na polu akademickim. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Kampania (wojsko) był źródłem refleksji i analiz, generując liczne teorie i podejścia. W tym artykule proponujemy zbadanie wielu aspektów Kampania (wojsko), odnosząc się do wszystkiego, od jego historycznej ewolucji po jego implikacje w różnych kontekstach. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak ekscytujący i aktualny.
Kampania – w wojskowości szereg kolejnych operacji zaplanowanych i ewentualnie modyfikowanych przez naczelne dowództwo i przez nie kierowanych, służących osiągnięciu określonych celów strategicznych, inaczej określanych pośrednimi celami wojny, w wyniku czego uzyskuje się określoną zmianę układu sił i sytuacji militarno-politycznej na zadanym kierunku strategicznym czy też określonym teatrze działań wojennych i na określonym etapie wojny.
Kampania to zespół operacji prowadzonych na teatrze działań wojennych (teatrze wojny), zgodnie z zamiarem dowództwa strategicznego (naczelnego dowódcy) i pod jego bezpośrednim kierownictwem, dla osiągnięcia określonych celów strategicznych (militarnego celu wojny).
Pojęcie kampanii pojawiło się u zarania sztuki wojennej. Na początku było interpretowane jako wyprawa wojenna, w której osiągane są cele konfliktu. W konfliktach globalnych kampania jest interpretowana jako zespół następujących po sobie operacji.
Kampania może składać się z jednej lub kilku operacji albo bitwy strategicznej oraz przedsięwzięć pogotowia operacyjnego i przegrupowań operacyjnych. Niekiedy słowo „kampania” zastępuje się określeniem operacja strategiczna.
Franciszek Skibiński proponuje następującą definicję kampanii: zmierzający do osiągnięcia określonego celu strategicznego cykl działań wojennych, przeprowadzanych bądź w ograniczonym okresie czasu, bądź na określonym, samodzielnym teatrze działań wojennych. W ujęciu historycznym kampania określała zazwyczaj pewną część czy też etap wojny o dającym się wyraźnie wyodrębnić celu strategicznym. Aleksander Swieczyn określał kampanię jako kilka operacji połączonych w czasie i przestrzeni. W okresie powojennym określano ją zazwyczaj jako całokształt operacji strategicznych. W doktrynie amerykańskiej kampania zaliczana jest do kategorii sztuki operacyjnej jako zespół bitew i walk połączonych wspólnym zamiarem dla osiągnięcia narodowego celu strategicznego na teatrze wojny. W tej konwencji wojna w Zatoce Perskiej była kampanią broni połączonych, prowadzoną przez jednego dowódcę operacyjnego na tamtejszym teatrze wojny.
Kampania to forma polityczno-militarnego osiągania celu wojny lub konfliktu na teatrze działań, którego złożoność ze względów politycznych i militarnych wymaga organizowania wielu etapów jego osiągania.
Zasadnicze elementy kampanii:
W czasie II wojny światowej kampanie były prowadzone w okresie od miesiąca do kilku miesięcy siłami frontu bądź – częściej – kilku frontów na przestrzeni setek kilometrów. Przykłady kampanii: