W tym artykule w pełni odkryjemy fascynujący świat Kenoza (teologia). Od historycznych początków po dzisiejszy wpływ, ta eksploracja doprowadzi nas do zrozumienia znaczenia Kenoza (teologia) w naszym życiu. Na kolejnych stronach odkryjemy wiele aspektów i wymiarów Kenoza (teologia), a także jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Poprzez wywiady, analizy i dane sprawdzimy, jak Kenoza (teologia) ukształtował nasze postrzeganie i zachowania oraz jak nadal jest istotny we współczesnym świecie. Bez wątpienia wyruszymy w odkrywczą podróż, która pomoże nam lepiej zrozumieć wpływ Kenoza (teologia) na naszą obecną rzeczywistość.
Kenoza (gr. κένωσις, kénōsis = "ogołocenie") – pojęcie w teologii katolickiej i protestanckiej interpretujące wcielenie jako dobrowolne, zbawcze uniżenie się Chrystusa, będące wyrazem woli Chrystusa-Boga[1], odpowiednio do Flp 2, 7: "Chrystus Jezus, istniejąc w postaci boskiej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, lecz ogołocił samego siebie".
Niektórzy teolodzy protestanccy XIX w. interpretowali kenozę jako porzucenie lub zawieszenie przez Chrystusa jego atrybutów boskich[potrzebny przypis].
Teolodzy Braci Polskich interpretowali kenozę jako uniżenie się Chrystusa in diebus carnis suae ("za dni ciała swego"), a mianowicie w jego życiu[2].
Teologia, szczególnie prawosławna, podejmuje również temat kenozy Ducha Świętego, jako że pomimo zamieszkiwania osób ludzkich nie objawia On w pełni swojej mocy[3].