Kolegium jezuitów w Lublinie
We współczesnym świecie Kolegium jezuitów w Lublinie zyskał niespotykane dotąd znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę i politykę, Kolegium jezuitów w Lublinie stał się tematem ciągłego zainteresowania ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. W tym artykule dokładnie zbadamy różne wymiary Kolegium jezuitów w Lublinie, analizując jego ewolucję w czasie i wpływ na dzisiejszy świat. Od swoich początków po dzisiejsze znaczenie, Kolegium jezuitów w Lublinie pozostawił niezatarty ślad w historii ludzkości, a jego obecność nadal kształtuje bieg naszego społeczeństwa.
| kolegium jezuitów | |
 Jeden z budynków szkolnych przy ul. Jezuickiej 13 (zdjęcie wykonano w 2011) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia |
1582 |
| Data zamknięcia |
1773 |
Położenie na mapie Polski w 1771 r.  | |
 51°14′49,5″N 22°34′06,8″E/51,247083 22,568556
| |
Kolegium jezuitów w Lublinie – uczelnia jezuicka prowadzona w Lublinie w latach 1582–1773, stanowiąca ośrodek katolickiej kontrreformacji. Dysponowała własnym zapleczem, w tym drukarnią. Jej tradycję kontynuuje I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Lublinie.
Historia
Idea założenia kolegium w Lublinie wyszła od ks. Piotra Skargi, rektora kolegium wileńskiego. Kolegium zostało ufundowane w 1581 przez starostę bolesławskiego Bernarda Maciejowskiego i starostę stężyckiego Mikołaja Zebrzydowskiego. Uczelnia zaczęła działać w 1586. Należała do prowincji polskiej jezuitów, a od 1756 do prowincji małopolskiej.
Założenie kolegium w miało przeciwdziałać szerzeniu się kalwinizmu, anabaptyzmu, socynianizmu, które były coraz popularniejsze w regionie. Kolegium stało się ośrodkiem katolickiej kontrreformacji. Zorganizowano również kilka publicznych dysput teologicznych, w której starli się jezuici i socynianie.
Dysponowało ono własną apteką oraz drukarnią (od 1688), młynami, browarem i gorzelniami. Część budynków kolegium spłonęła w pożarze miasta 10 marca 1752. W 1757 otwarto przy nim konwikt szlachecki.
W 1773, wraz z kasatą zakonu jezuitów majątek kolegium przeszedł na własność Komisji Edukacji Narodowej, która powierzyła go zakonowi trynitarzy, pod warunkiem jego odnowienia i utrzymania. Warunki te zakon spełnił w 1786, kiedy to dodatkowo przekazano mu byłą bibliotekę jezuitów. Po upadku Księstwa Warszawskiego umiejscowiono tu rosyjskie gimnazjum. Do jego tradycji nawiązuje I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Lublinie
Wykładowcy i absolwenci
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Załęski 1905 ↓, s. 329-331.
- ↑ Załęski 1905 ↓, s. 336.
- ↑ a b Załęski 1905 ↓, s. 376.
- ↑ Załęski 1905 ↓, s. 337-344.
- ↑ a b Załęski 1905 ↓, s. 372.
- ↑ Załęski 1905 ↓, s. 377.
- ↑ I Liceum Ogólnokształcące w Lublinie
Bibliografia
- Stanisław Załęski, Jezuici w Polsce. t. IV. Dzieje 153 kolegiów i domów jezuitów w Polsce, Kraków 1905.