Kolegium jezuitów w Rydze
W tym artykule będziemy eksplorować świat Kolegium jezuitów w Rydze, zagłębiając się w jego najważniejsze i najważniejsze aspekty. Od jego wpływu na społeczeństwo po możliwe zastosowania w przyszłości – zagłębimy się w wyczerpującą analizę, która ma rzucić światło na ten ekscytujący temat. Mamy nadzieję, że poprzez badania i szczegółowe badania przedstawimy kompletną i wzbogacającą wizję, która pozwoli czytelnikowi w pełni zrozumieć znaczenie i znaczenie Kolegium jezuitów w Rydze w dzisiejszym świecie. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i dociekań, podczas której zbadamy każdy aspekt Kolegium jezuitów w Rydze, aby w pełni zrozumieć jego wpływ i potencjał.
| kolegium jezuitów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Data założenia |
1582 |
| Data zamknięcia |
1621 |
Położenie na mapie Polski w 1771 r.  | |
| 56°57′02,85″N 24°06′11,79″E/56,950792 24,103275 | |
Kolegium jezuitów w Rydze – uczelnia jezuicka prowadzona w Rydze w latach 1582–1773.
Historia
Kolegium powstało po zwycięstwie Rzeczypospolitej w w wojnie z Rosją (1577–1582) i odzyskaniu Inflant.
Kolegium powstało w 1582 z fundacji króla Stefana Batorego. W jego powstaniu czynny udział jako inicjator i organizator brał ks. Piotr Skarga, rektor kolegium wileńskiego.
Uczelnia powstała na terenie zdominowanym przez ludność protestancką i sprowadzenie do Rygi jezuitów od początku spotykało się z jej oporem. Już w pierwszym roku faktycznej działalności (1584) wybuchły rozruchy miejskie, a tłumy wdarły się do budynków kolegium. Niepokoje trwały do roku następnego, a jezuici zostali usunięci z zajmowanych przez siebie budynków. W 1589 sejm nakazał ich powrót, jednak wobec utrzymującej się wrogości mieszkańców Rygi, stało się to dopiero w 1591. Zaczęto się też zastanawiać nad przeniesieniem kolegium do Wenden (dziś: Kieś).
Ryga została zdobyta 25 września 1621 przez wojska szwedzkie na początku wojny polsko-szwedzkiej. Król Gustaw Adolf obsadził kolegium wojskiem, jezuitów wypędził, a majątek zakonu przejął na rzecz skarbu szwedzkiego, co oznaczało koniec działalności kolegium.
Przypisy
- ↑ Załęski 1905 ↓, s. 250.
- ↑ Załęski 1905 ↓, s. 250–261.
- ↑ Załęski 1905 ↓, s. 269-.
Bibliografia
- Stanisław Załęski, Jezuici w Polsce. t. IV. Dzieje 153 kolegiów i domów jezuitów w Polsce, Kraków 1905.