Kontrakcja (fonetyka)

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Kontrakcja (fonetyka), badając jego znaczenie, wpływ i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od jego początków po obecną ewolucję zanurzymy się w szczegółowej analizie, która pozwoli nam zrozumieć znaczenie Kontrakcja (fonetyka) w różnych obszarach codziennego życia. Stosując różne perspektywy i podejścia, zajmiemy się jego konsekwencjami zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zbiorowym, podkreślając jego wpływ w różnych sektorach. Podobnie zbadamy rolę, jaką odgrywa Kontrakcja (fonetyka) w obecnym kontekście, zapewniając wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć jego znaczenie i wpływ we współczesnym świecie.

Kontrakcja – ściągnięcie dwóch samogłosek (sąsiadujących lub rozdzielonych spółgłoską) w jedną. Zaszła np. w języku polskim (grasz < grajesz, zobacz powstanie i rozwój języka polskiego). W języku czeskim kontrakcja prowadziła do powstania nowych długich samogłosek.

Zobacz też

Przypisy

  1. kontrakcja, Encyklopedia PWN .
  2. Zbigniew Gołąb, Adam Heinz, Kazimierz Polański: Słownik terminologii językoznawczej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1968, s. 300.
  3. Leksykon terminów i pojęć dialektologicznych. Dialektologia polska . .
  4. Kontrakce. cestinaveslovniku.cz. . (cz.).