Konwój AT-46
W tym artykule omówiono temat Konwój AT-46 z różnych perspektyw, a celem było przedstawienie kompletnej i wzbogacającej wizji tego szerokiego i zróżnicowanego tematu. Zaprezentowane zostaną różne punkty widzenia, najnowsze badania, opinie ekspertów i praktyczne przykłady, które pozwolą czytelnikowi zagłębić się w Konwój AT-46 w sposób głęboki i wzbogacający. Podobnie zostaną przeanalizowane implikacje i konsekwencje, jakie Konwój AT-46 może mieć w różnych obszarach życia, a także możliwe rozwiązania lub zalecenia, które można zastosować w odniesieniu do tego problemu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o Konwój AT-46!
| II wojna światowa, Kampania śródziemnomorska | |||
 HMS „Hero” (H99) | |||
| Czas |
18-21 maja 1942 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Przyczyna |
dążenie do przerwania dostaw wojennych dla armii brytyjskiej przez Niemców | ||
| Wynik |
zwycięstwo Niemców | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
AT-46 – konwój morski z okresu II wojny światowej transportujący zaopatrzenie wojenne dla armii brytyjskiej z Aleksandrii do Tobruku. Pomimo silnej eskorty konwój stracił brytyjski zbiornikowiec SS „Eocene”, który został storpedowany 20 maja 1942 roku przez U-Boota U-431.
Konwój i jego eskorta
W skład konwoju AT-46 wchodziło pięć statków handlowych, wśród których znajdował się zbudowany w 1922 roku brytyjski zbiornikowiec SS „Eocene” (o pojemności 4216 BRT). Eskortę konwoju stanowiło osiem brytyjskich okrętów: bezpośrednią osłonę stanowił niszczyciel eskortowy HMS „Eridge” (L68), niszczyciel HMS „Hero” (H99), korwety HMS „Delphinium” (K77) i HMS „Snapdragon” (K10) oraz uzbrojone statki wielorybnicze HMS „Cocker” i HMS „Falk” (FY789). Siły uderzeniowe składały się z dwóch niszczycieli eskortowych: HMS „Dulverton” (L63) i HMS „Hurworth” (L28).
Przebieg operacji
Konwój rozpoczął swój rejs w poniedziałek, 18 maja 1942 roku, opuszczając Aleksandrię i kierując się w stronę Tobruku. Z powodu ciężkich warunków atmosferycznych i silnego wiatru czołowego poruszające się w trzech kolumnach statki poruszały się z prędkością zaledwie 4-5 węzłów. Doprowadziło to do sytuacji, że konwój znalazł się na niebezpiecznych wodach po zmroku zamiast za dnia.
20 maja o godzinie 19:11 przebywający na powierzchni niemiecki U-Boot U-431 zauważył jednostki pływające konwoju AT-46 w odległości około 65 mil na wschód od Tobruku. Okręt natychmiast się zanurzył i o godzinie 20:19 wystrzelił dwie torpedy w kierunku największego statku, którym okazał się przewożący ładunek benzyny i wody brytyjski zbiornikowiec SS „Eocene”. Trafioną jedną z torped jednostkę zdołała opuścić cała załoga, a U-Boot po ataku zszedł na dużą głębokość. Eskorta konwoju przeprowadziła kontratak za pomocą bomb głębinowych: HMS „Delphinium”, HMS „Hero” i HMS „Falk” bombardowały domniemaną strefę przebywania nieprzyjaciela od strony lądu, natomiast HMS „Snapdragon” i HMS „Hurworth” podjęły identyczne działania od strony pełnego morza. Załoga U-431 naliczyła 21 wybuchów bomb, które jednak padały daleko od okrętu nie powodując żadnych uszkodzeń. Załoga uszkodzonego statku została uratowana przez statek wielorybniczy HMS „Cocker”, a o 23:45 „Eocene” zatonął na pozycji 31°56′N 25°15′E/31,933333 25,250000. Wobec niewykrycia U-Boota i zatonięcia zbiornikowca eskorta przerwała poszukiwania sprawcy ataku i dołączyła do pozostałych statków, a konwój już bez przeszkód dotarł do Tobruku, osiągając port przeznaczenia rankiem 21 maja.
Podsumowanie
Konwój AT-46 utracił jeden zbiornikowiec o pojemności 4216 BRT – SS „Eocene”, zatopiony przez U-431. U-Boot po ataku wycofał się niezauważony nie odnosząc żadnych uszkodzeń.
Zobacz też
Przypisy
Uwagi
- ↑ Aleksandria – Tobruk.
Bibliografia
- Patrick Clancey: Allied Convoy Codes. naval-history.net. . (ang.).
- Arnold Hague: Convoy AT.46 (Alex - Tobruk). convoyweb.org.uk. . (ang.).
- Guðmundur Helgason: Convoy AT-46. uboat.net. . (ang.).
- Don Kindell: MEDITERRANEAN FLEET - April to June 1942. Naval History Homepage. . (ang.).