Kwestia Królewski Uniwersytet Warszawski jest obecnie jedną z najbardziej aktualnych kwestii, mającą reperkusje w różnych obszarach społeczeństwa. Od swoich początków po wpływ na życie codzienne, Królewski Uniwersytet Warszawski wywołał namiętne debaty i był przedmiotem licznych studiów i badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Królewski Uniwersytet Warszawski, analizując jego znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną i jego dzisiejsze znaczenie. Dodatkowo zbadamy możliwe przyszłe implikacje Królewski Uniwersytet Warszawski i możliwe rozwiązania problemów, jakie stwarza. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży po świecie Królewski Uniwersytet Warszawski!
Królewski Uniwersytet Warszawski – polski publiczny uniwersytet założony 19 listopada 1816 w Warszawie przez Komisję Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, pierwszy Uniwersytet Warszawski. Został rozwiązany w 1831 w ramach rosyjskich represji po upadku powstania listopadowego .
Utworzenie warszawskiego uniwersytetu ma swoją genezę w działalności instytucji oświatowych Księstwa Warszawskiego inspirowanych przerwaną przez rozbiory reformą polskiej edukacji prowadzonej przez Komisję Edukacji Narodowej. Władza księstwa – Komisja Rządząca 26 stycznia 1807 utworzyła Izbę Edukacji Publicznej – naczelny organ administracji publicznej właściwy do spraw nauki, oświaty i wychowania. Istniała ona w latach 1807–1812; do upadku Księstwa Warszawskiego, a kierowali nią Stanisław Kostka Potocki, we współpracy ze Stanisławem Staszicem, Samuelem Bogumiłem Lindem, Onufrym Kopczyńskim oraz innymi przedstawicielami polskiej inteligencji skupionymi w różnych organizacjach edukacyjnych i naukowych jak na przykład Towarzystwie Warszawskim Przyjaciół Nauk .
Celem Izby Edukacji Publicznej było powiązanie systemu szkolnego z administracją państwową, rozbudowę szkolnictwa elementarnego, średniego oraz utworzenie zakładów kształcenia nauczycieli. W 1812 organizacja ta została przekształcona w Dyrekcję Edukacji Narodowej, która kontynuowała linię programową Izby Edukacyjnej. W styczniu 1813 Księstwo Warszawskie zostało zajęte przez wojska rosyjskie, a w marcu car Aleksander I Romanow powołał nowe władze Radę Najwyższą Tymczasową Księstwa Warszawskiego, która wznowiła przerwane przez działania wojenne działalność administracji lokalnej, sądownictwa oraz szkolnictwa. W 1815 decyzją kongresu wiedeńskiego powołane zostało Królestwo Polskie podporządkowane politycznie Rosji, a w czerwcu tego roku car powołał Rząd Tymczasowy Królestwa Polskiego, który 30 czerwca na bazie wcześniejszej Izby Edukacji Publicznej utworzył Wydział Oświecenia Narodowego przekształcony później w Komisję Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego .
W listopadzie 1816 Stanisław Kostka Potocki kierownik Komisji Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz Stanisław Staszic przedstawili carowi Rosji Aleksandrowi I projekt utworzenia Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, który przychylił się do inicjatywy aprobując ją. Utworzenie uniwersytetu nastąpiło poprzez połączenie dwóch istniejących jeszcze w czasach Księstwa Warszawskiego szkół, a powołanych przez Izbę Edukacji Publicznej: Szkoły Prawa i Nauk Administracyjnych (założona 1808) oraz Szkoły Lekarskiej zwanej też Akademickim Wydziałem Lekarskim (założona 1809) założone w epoce napoleońskiej' (pierwsza powstała w maju 1808 roku, a druga w jesieni roku następnego). Za projektodawcę pierwszej z nich uważa się Franciszka Ksawerego Szaniawskiego, tłumacza Kodeksu Napoleona na język polski.
Uniwersytetem zarządzała Rada Główna Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego, w której zasiadali między innymi Stanisław Staszic, Jan Wincenty Bandtkie, Wojciech Szweykowski, Marcello Bacciarelli . Podlegało jej 5 wydziałów:
W 1830 car Mikołaj I przemianował uczelnię na Uniwersytet Królewsko-Aleksandrowski w celu upamiętnienia swego brata Aleksandra I (zmarł w 1825). Po upadku powstania listopadowego, w którym uczestniczyło wielu studentów, uniwersytet został zamknięty.