W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Lamrim, badając jego pochodzenie, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo i możliwe konsekwencje dla przyszłości. Od niepamiętnych czasów Lamrim przyciągał uwagę ludzi w każdym wieku i każdej kulturze, stając się tematem ciągłej debaty i refleksji. Na przestrzeni historii Lamrim ewoluował i dostosowywał się do zmian społecznych, politycznych i technologicznych, pozostawiając niezatarty ślad na ludzkości. W tym artykule dowiemy się więcej o Lamrim i jego wielu aspektach, a także o perspektywach ekspertów i badaczy, które pomogą nam zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną wiedzy i odkryć na temat Lamrim!
Lamrim (tyb. Lam Rim – stopnie ścieżki) – jest żywą tradycją nauk i technik medytacyjnych buddyzmu tybetańskiego, szczególnie w szkole gelug. Nauki te są stopniową ścieżką do oświecenia i pozwalają ostatecznie na całościowe zrozumienie i urzeczywistnienie buddyzmu, pomagając krok po kroku każdemu praktykującemu, stosownie do poziomu jego rozwoju, zdolności i możliwości.
Cztery pożytki ze studiowania Stopniowej Ścieżki do Oświecenia (Lamrim):
--Dzie Tsongkhapa: „Lam-Rim Bsdus-Don”
Rozkwit Lamrimu, czyli kompleksowych nauk o buddyzmie, nastąpił w Tybecie w okresie drugiego odrodzenia nauk Buddy w XI w za sprawą hinduskiego mistrza Atisza i rozwoju szkoły Kadampa. Atisza dzięki temu rozwiązał wiele istniejących ówcześnie wątpliwości i problemów zagrażających buddyzmowi, a związanych z tym, czy Wadżrajanę traktować jako oddzielny od Sutr i od Mahajany pojazd. Później dzięki Gampopie Lamrim został włączony do przekazu szkół Kagju. Dzie Tsongkhapa uczynił go rdzeniem swoich nauk, które obecnie istnieją w szkole Gelug. W szkole Ningma Lamrim znany jest m.in. z nauk Patrula Rinpoczego „Nauki Mistrza Samantabhadry”. W szkole Sakja nauki te również są nauczana w ramach kompleksowego systemu Lamdre.