Liwna

W tym artykule poruszono temat Liwna, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach. Liwna przykuł uwagę ekspertów, entuzjastów i ogółu społeczeństwa, dlatego warto przeanalizować i zgłębić ten temat. Na przestrzeni historii Liwna odgrywał znaczącą rolę w różnych kontekstach, wpływając między innymi na aspekty społeczne, kulturowe, polityczne i ekonomiczne. Dlatego konieczne jest dokładne zbadanie tego tematu, aby zrozumieć jego wpływ i znaczenie dzisiaj. Poprzez szczegółową eksplorację Liwna staramy się zapewnić czytelnikowi pełną i aktualną wizję tego tematu, aby przyczynić się do wzbogacenia wiedzy i zrozumienia jego znaczenia.

Liwna
Ilustracja
Liwna w Silginach, widok z mostu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

woj. warmińsko-mazurskie

Rzeka
Długość 36,24 km
Powierzchnia zlewni

242 km²

Źródło
Miejsce na zachód od jeziora Silec
Współrzędne

54°10′59″N 21°31′35″E/54,183056 21,526389

Ujście
Recypient Guber
Miejsce

na północny zachód od Krelikiejmów

Wysokość

33,3 m n.p.m.

Współrzędne

54°15′35″N 21°09′55″E/54,259722 21,165278

Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kętrzyńskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Liwna (dawna nazwa niem. Liebe) – rzeka, prawobrzeżny dopływ Gubra o długości 36,24 km.

Źródła rzeki znajdują się na zachód od jeziora Silec. Przepływa przez dwa mezoregiony: Krainę Wielkich Jezior Mazurskich i Nizinę Sępopolską. W podziale administracyjnym – przepływa przez teren powiatu kętrzyńskiego oraz gminy Srokowo i Barciany. Wzdłuż rzeki położone są miejscowości: Ogródki, Barciany, Modgarby, Silginy, Krelikiejmy. Największym dopływem jest Sołka, wpadająca do Liwny we wsi Silginy. Przepływy charakterystyczne powyżej ujścia do Gubra z okresu 1951-1985: SSQ – 1,45 m³/s, SNQ – 0,24, NNQ – 0,20.

Klasyfikacja czystości wód rzeki w roku 1999

W roku 1999 Liwna prowadziła wody III klasy czystości w Ogródkach i Krelikejmach oraz pozaklasowe w Barcianach (zdecydowały o tym azotyny, fosforany i fosfor ogólny). W porównaniu z badaniami prowadzonymi w roku hydrologicznym 1994/95 nastąpiły zmiany w klasyfikacji ogólne w Ogródkach i Krelikiejmach z NON (wody pozaklasowe) na III klasę czystości. W Barcianach wody w latach 1994/95 też były pozaklasowe. Rzeka badana była przez WIOŚ w Olsztynie w trzech przekrojach pomiarowo kontrolnych: w miejscowości Ogródki powyżej ujścia do Gubra, w Barcianach i w Krelikiejmach.

W roku 1999 Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Barcianach – poprzez rów melioracyjny – odprowadzał do Liwny około 45 m³/d ścieków oczyszczonych w oczyszczalni mechaniczno-biologicznej. Substancje organiczne kwalifikowały wody Liwny do II klasy czystości. Stężenie azotu amonowego odpowiadało I klasie czystości, a azotu ogólnego II klasie. Azotany wskazywały na I lub na II klasę czystości. Stężenie charakterystyczne azotynów kształtowało się od wartości dopuszczalnych dla II klasy czystości w Ogródkach, III klasy w Krelikiejmach do wartości pozaklasowych w Barcianach. Stężenie azotynów w Barcianach dwukrotnie przekroczyło normy dla III klasy. W górnym odcinku rzeki Liwny stężenia fosforanów i fosforu ogólnego wskazywały na II i III klasę czystości. W Barcianach stężenie związków fosforu przekraczało dopuszczalne normy, natomiast w dolnym biegu mieściły się w II klasie czystości. Wskaźnik saprobowości sestonu wskazywał na II klasę czystości i jedynie w pierwszym przekroju (Ogródki) wskazywał na III klasę czystości. Miano coli typu kałowego na całej długości rzeki spełniało wymogi III klasy czystości.

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • "Raport o stanie środowiska województwa warmińsko-mazurskiego w latach 1999-2000". Biblioteka Monitoringu Środowiska, Olsztyn 2001.