W dzisiejszym świecie Ludobójstwo Ujgurów stał się istotnym tematem i przedmiotem ogólnego zainteresowania ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Ludobójstwo Ujgurów przejął wiodącą rolę w naszym życiu, wpływając na wszystko, od naszego sposobu pracy po nasze relacje osobiste. W tym artykule szczegółowo zbadano wpływ i znaczenie Ludobójstwo Ujgurów we współczesnym społeczeństwie, oferując szczegółową analizę jego konsekwencji dla różnych aspektów naszego życia. Niezależnie od tego, czy jest to Ludobójstwo Ujgurów jako osoba publiczna, wydarzenie historyczne czy zjawisko społeczne, jego znaczenie przekracza granice i zasługuje na zbadanie z różnych perspektyw.
Ludobójstwo Ujgurów, także ludobójstwo w Sinciangu – określenie serii ciągłych naruszeń praw człowieka wobec Ujgurów oraz innych mniejszości etnicznych i religijnych w Sinciangu (autonomicznym rejonie Chińskiej Republiki Ludowej). Działania te często opisywane są na Zachodzie jako przymusowa asymilacja Sinciangu lub ludobójstwo na tle etnicznym lub kulturowym. Według władz chińskich oskarżenia o skalę aresztowań i złe traktowanie zatrzymanych to „mit” i „antychińska propaganda”.
Od 2014 r. rząd chiński pod administracją sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Chin (KPCh) Xi Jinpinga realizuje politykę, w wyniku której ponad milion muzułmanów z ludności tureckiej w Chinach zostało uwięzionych w obozach reedukacyjnych. Niezależni eksperci nie mają możliwości kontroli sytuacji w obozach, ale wielu uważa, że są tam liczne ofiary śmiertelne; np. Ethan Gutmann, badacz Chin z Victims of Communism Memorial Foundation, szacuje liczbę ofiar na 5–10% więźniów rocznie. Jest to największa masowa akcja aresztowania i uwięzienia mniejszości etnicznych i religijnych od czasów II wojny światowej. Eksperci szacują, że od 2017 r. w Chinach zrównano z ziemią lub zniszczono około szesnaście tysięcy meczetów, a setki tysięcy dzieci siłą oddzielono od rodziców i wysłano do szkół z internatem.
Działania władz chińskich obejmują długookresowe przetrzymywanie Ujgurów w obozach internowania, pracę przymusową, zabranianie ujgurskich praktyk religijnych, indoktrynację polityczną, przymusową sterylizację, antykoncepcję i aborcję. Chińskie statystyki rządowe podają, że od 2015 do 2018 r. wskaźnik urodzeń w głównie ujgurskich regionach Hotan i Kaszgar spadł o ponad 60%. W tym samym okresie przyrost naturalny w całym kraju zmniejszył się o 9,69%.
Ci, którzy oskarżają Chiny o ludobójstwo, wskazują na umyślne czyny popełnione przez chiński rząd, które, jak twierdzą, są sprzeczne z art. II Konwencji o ludobójstwie, który zakazuje czynów popełnionych z zamiarem zniszczenia całości lub części grupy rasowej lub religijnej, w tym wyrządzania poważnej krzywdy cielesnej lub psychicznej członkom grupy oraz środków mających na celu zapobieganiu narodzinom w grupie.
Chiński rząd zaprzecza, jakoby dopuścił się naruszeń praw człowieka w Sinciangu. We wrześniu 2022 r. Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) stwierdziła, że polityka i działania Chin w Sinciangu mogą być zbrodniami przeciwko ludzkości, chociaż nie użyła terminu ludobójstwo.
Stany Zjednoczone uznały łamanie praw człowieka za ludobójstwo, ogłaszając swoje wnioski 19 stycznia 2021 r. Od tego czasu ustawodawcy w kilku krajach przyjęli wnioski określające działania Chin jako ludobójstwo (m.in. w Kanadzie, Holandii, Wielkiej Brytanii, Francji i na Litwie). Inne parlamenty, takie jak parlament Nowej Zelandii, Belgii, i Republiki Czeskiej, potępiły traktowanie Ujgurów przez rząd chiński jako „poważne naruszenia praw człowieka” lub zbrodnie przeciwko ludzkości.
↑GulchehraG.HojaGulchehraG., Internment Camps in Xinjiang’s Aksu Separated by Crematorium , Radio Free Asia, 13 listopada 2020, Cytat: Ethan Gutmann, another fellow at the Victims of Communism Memorial Foundation, told RFA he estimates anywhere from five to 10 percent of detainees have died each year in the camps(ang.).
↑Joanne SmithJ.S.FinleyJoanne SmithJ.S., Why Scholars and Activists Increasingly Fear a Uyghur Genocide in Xinjiang, „Journal of Genocide Research”, 23 (3), 2021, s. 348–370, DOI: 10.1080/14623528.2020.1848109, ISSN1462-3528, Cytat: Since 2017, deaths of detainees had occurred in the “re-education camps” as a result of beating or neglect, withheld medication, poor nutrition or suicide.
↑Joanne SmithJ.S.FinleyJoanne SmithJ.S., Why Scholars and Activists Increasingly Fear a Uyghur Genocide in Xinjiang, „Journal of Genocide Research”, 23 (3), 2021, s. 348–370, DOI: 10.1080/14623528.2020.1848109, ISSN1462-3528.