Lustro półprzepuszczalne
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Lustro półprzepuszczalne. Od jego początków po ewolucję w czasie, zbadamy każdy aspekt Lustro półprzepuszczalne i jego wpływ na społeczeństwo. Poprzez różne perspektywy i szczegółową analizę postaramy się rzucić światło na ten temat, który jest dziś tak aktualny. Lustro półprzepuszczalne był przedmiotem intensywnej debaty i kontrowersji, a naszym celem jest przedstawienie kompleksowego spojrzenia zachęcającego do refleksji i debaty. Bez wątpienia Lustro półprzepuszczalne to temat, który zasługuje na poważne i skrupulatne potraktowanie i jesteśmy pewni, że ten artykuł zainteresuje wszystkich naszych czytelników.
Lustro półprzepuszczalne, zwierciadło półprzepuszczalne – lustro odbijające część światła, a pozostałą część przepuszczające (pomijając światło pochłonięte). Odbita ilość światła jest na tyle znaczna, że powstały obraz wygląda jak w zwykłym lustrze.
Budowa i działanie
Jest to szyba pokryta cienką warstwą metalu. Zazwyczaj umieszczone jest między dwoma pomieszczeniami – jedno z nich jest przyciemnione, a drugie jasno oświetlone. Osoby znajdujące się w jasnym pokoju widzą własne odbicie. Światło z pokoju ciemnego również do niego przechodzi, ale oko ludzkie, widząc znacznie jaśniejsze odbicie z jasnego pokoju, nie dostrzega tego światła. Natomiast w ciemnym pomieszczeniu światło przechodzące przez lustro ma znacznie większe natężenie niż odbite od lustra, więc osoby znajdujące się w nim mogą swobodnie obserwować jaśniejsze pomieszczenie jak przez szybę.
Podobne zjawisko widać także w zwykłych szybach okiennych: w słoneczny dzień, patrząc na szyby z zewnątrz, widać tylko odbicie, a trudno dostrzec wnętrze budynku; w nocy, gdy mieszkańcy zapalą światła, sytuacja się odwraca.
Dla wzmocnienia efektu półprzepuszczalności używa się czasem szyb przyciemnianych. W takim wykonaniu warstwa odbijająca znajduje się po stronie pokoju jasnego. Światło biegnące z pokoju ciemnego jest dodatkowo tłumione przez tę szybę, więc jest jeszcze mniej widoczne z pokoju jasnego. Przykładem użycia lustra półprzepuszczalnego są okazania osób podejrzanych świadkom.
Nazwa
Lustro półprzepuszczalne ma w różnych językach dodatkowe, potoczne nazwy. Po niemiecku jest to venezianischer Spiegel (dosł. lustro weneckie), a po rosyjsku зеркало Гезелла (dosł. lustro Gesella – eponim od nazwiska amerykańskiego psychologa i pediatry Arnolda Gesella). W języku polskim spotyka się nazwy lustro weneckie lub rzadziej lustro fenickie.
Uwagi
- ↑ W optyce używa się także nazwy „dzielnik wiązki” lub „rozdzielacz wiązki”.
- ↑ Lustrem weneckim nazywa się również ozdobnie oprawione, często w pozłacanych ramach, lustro ze szkła szlifowanego, pierwotnie produkowane w Republice Weneckiej.
Przypisy
- ↑ Lustro weneckie, lustro fenickie - czym jest, jak działa?. czasnawnetrze.pl. . (pol.).
- ↑ WELT, Unsichtbarer Spion: Der venezianische Spiegel , 14 sierpnia 2007 .
- ↑ a b lustro weneckie. Słownik języka polskiego PWN. .
- ↑ , Mirosław Bańko: lustro weneckie raz jeszcze. Poradnia językowa PWN, 2007-10-29. .
- ↑ lustro weneckie. Wielki słownik języka polskiego . Instytut Języka Polskiego PAN. .
- ↑ Agata Gogołkiewicz, Jerzy Bralczyk: lustro weneckie czy fenickie?. Poradnia językowa PWN, 2003-02-17. .
- ↑ Olga Kudanowska, Mirosław Bańko: lustro weneckie czy fenickie?. Poradnia Językowa PWN, 2007-10-22. .