Maciej z Kunvaldu

W tym artykule szczegółowo omówimy temat Maciej z Kunvaldu. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, przeanalizujemy wszystkie istotne aspekty związane z Maciej z Kunvaldu. W całym artykule przeanalizujemy różne perspektywy i opinie ekspertów w tej dziedzinie, mając na celu przedstawienie pełnego i obiektywnego obrazu Maciej z Kunvaldu. Dodatkowo podkreślimy konkretne przykłady i studia przypadków, które ilustrują znaczenie i znaczenie Maciej z Kunvaldu dzisiaj. Bez wątpienia ten artykuł będzie lekturą obowiązkową dla wszystkich zainteresowanych dogłębnym zrozumieniem fenomenu Maciej z Kunvaldu.

Maciej z Kunvaldu
Senior generalny Jednoty Braci Czeskich
Data i miejsce urodzenia

ok. 1440
Kunvald

Data i miejsce śmierci

1500
Lipník

Wyznanie

protestanckie

Prezbiterat

1467

Nominacja biskupia

26 marca 1467

Sakra biskupia

1467

Maciej z Kunvaldu (cz. Matěj Kunvaldský, Matěj Žamberský) (ur. ok. 1440 w Kunvaldzie, zm. 1500 w Lipníku) – pierwszy senior Jednoty Braci Czeskich w latach 1467-1494.

Życiorys

Był chłopem z Kunvaldu. Jego postawa religijna oraz pobożność skłoniły lidera Bractwa Ewangelii Chrystusa, Grzegorza z Pragi do uczynienia go w 1457 roku jednym ze starszyzny utopijnej wspólnoty husyckiej żyjącej według filozofii Piotra Chelczyckiego.

26 marca 1467 roku podczas pierwszego synodu czeskobraterskiego w Lhotce pod Rychnovem, Maciej z Kunvaldu znalazł się wśród trzech wylosowanych, którzy zostali wybrani duchownymi Jednoty Braci Czeskich. Podczas głosowania został ponadto ogłoszony i ordynowany pierwszym biskupem.

Jako senior braci czeskich zastąpił w przewodzeniu Kościołem Grzegorza z Pragi i Michała z Žamberka. Nie potrafił jednak dorównać charyzmie Grzegorza z Pragi. Nie miał talentu organizatorskiego. Gdy w latach 90. XV wieku we wspólnocie doszło do rozłamu na grupę postępową i konserwatywną opowiedział się za ortodoksyjnymi amozytami i nawoływał wiernych do pozostania przy rygoryzmie nakreślonym ideami Piotra Chelczyckiego.

W 1494 roku ustąpił z przewodzenia Jednotą nie potrafiąc znaleźć kompromisu między dwiema skłóconymi stronami.

Sukcesja apostolska

Sukcesja apostolska
Konsekrator: Michał z Žamberka
Data konsekracji 1467

Bibliografia

  • Malcolm Lambert. Herezje średniowieczne: od reformy gregoriańskiej po reformację. Gdańsk, Warszawa 2002. ISBN 83-7233-043-3