Massif du Beaufortain
W tym artykule zajmiemy się tematem Massif du Beaufortain, który w ostatnim czasie przykuł uwagę wielu osób. Aby lepiej zrozumieć, czym jest Massif du Beaufortain, przyjrzymy się jego wpływowi w różnych kontekstach i temu, jak ewoluował na przestrzeni czasu. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Massif du Beaufortain, aby zaoferować kompleksowe spojrzenie na ten temat. Mamy nadzieję, że w całym tym artykule przedstawimy istotne informacje i przemyślenia, które pomogą czytelnikom poszerzyć wiedzę na temat Massif du Beaufortain.
Massif du Beaufortain (wł. Alpi del Beaufortain) – grupa górska w Alpach Zachodnich. Leży we wschodniej Francji, w regionie Rodan-Alpy (departamenty Sabaudia i Górna Sabaudia). Nazwa masywu pochodzi od pobliskiej miejscowości – Beaufort. Najwyższym szczytem masywu jest Roignais, który osiąga 2995 m. Masyw zajmuje powierzchnię ok. 1700 km².
Najwyższe szczyty:
- Roignais 2995 m,
- Aiguille du Grand Fond 2920 m,
- Pointe de la Terrasse 2881 m,
- Grande Parel 2725 m,
- Pierra Menta 2714 m,
- Aiguilles de la Penaz 2688 m,
- Grand Mont 2686 m,
- Crêt du Rey 2633 m,
- Tête de la Cicle 2552 m,
- Crête des Gittes 2538 m,
- Mont Coin 2539 m,
- Mont Joly 2525 m,
- Aiguille Croche 2487 m,
- Pointe de la Grande Journée 2462 m,
- Mont Mirantin 2460 m.
Ośrodki turystyczne:
- Arêches-Beaufort,
- Contamines-Montjoie,
- Megève,
- Notre-Dame-de-Bellecombe,
- Praz-sur-Arly,
- Saint-Gervais-les-Bains,
- Les Saisies.
Przypisy
- ↑ Endonim francuski za Głównym Urzędem Geodezji i Kartografii: Nazewnictwo geograficzne świata. Zeszyt 12. Europa, Część II, s. 68, Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2010. .
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii nie podaje polskiego egzonimu: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, ss. 138 i 139; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. .
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii: Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, Przedmowa, s. XVIII; Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Warszawa, 2013. .
Niewymienienie danego obiektu jest jednoznaczne ze stwierdzeniem, że Komisja nie zaleca dla niego polskiej nazwy, nawet jeżeli taka spotykana jest w niektórych publikacjach.
Bibliografia
- Christophe Hagenmuller, Les plus belles traces du Beaufortain, Naturalpes, 2006 (ISBN 2-9527870-0-X)
- Martial Manon, Panorama du Beaufortain, La Fontaine De Siloe, coll. « Les savoisiennes », 2002 (ISBN 2-84206-205-1)