W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Masters (snooker), badając jego liczne aspekty i znaczenia. _Var1 był obiektem zainteresowania i debaty na przestrzeni dziejów, budząc ciekawość i badania ekspertów z różnych dziedzin. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po pochodzenie przodków, Masters (snooker) stał się tematem o niekwestionowanym znaczeniu. Poprzez szczegółową analizę przeanalizujemy różne perspektywy istniejące wokół Masters (snooker), starając się rzucić światło na jego prawdziwe znaczenie i wpływ na dzisiejszy świat.
The Masters (pełna nazwa od 2024 roku MrQ Masters) − jeden z najbardziej prestiżowych turniejów snookerowych. Mimo że jest to turniej nierankingowy, zwycięstwo w nim jest bardzo cenione przez graczy, ponieważ w turnieju bierze udział tylko pierwsza 16 światowego rankingu (są przewidziane tylko dwa miejsca dla zawodników spoza szesnastki). Jest to również turniej o największej puli nagród, zaraz po mistrzostwach świata.
Początkowo do udziału w Mastersie zapraszanych było tylko pierwszych szesnastu zawodników ze światowego rankingu oraz dwóch graczy z dzikimi kartami: jedną można było dostać po przejściu eliminacji, a drugą przyznawał organizator. W edycji 2007 zmieniono trochę tę zasadę: w turnieju wzięło udział 19 zawodników, z czego pierwsza trzynastka listy rankingowej miała zapewnione miejsce w pierwszej rundzie. Zawodnicy z miejscami 14, 15 i 16 na liście rankingowej musieli zagrać jeden mecz więcej z zawodnikami, którzy otrzymali dzikie karty. Jedna dzika karta została wywalczona w eliminacjach przez Stuarta Binghama, zaś dwie kolejne otrzymali od organizatorów: Jimmy White oraz Ding Junhui.
Pierwszy turniej Masters został rozegrany w 1975 roku w Londynie. Turniej rozgrywany jest zwykle w styczniu. Najwięcej, bo aż 8 razy zwyciężał w tej imprezie Ronnie O’Sullivan. Puchar Masters od 2017 roku nosi nazwę Paul Hunter Trophy.
Turniej Masters wraz z UK Championship i mistrzostwami świata tworzy nieformalnie tzw. Triple Crown − zestaw najbardziej prestiżowych turniejów snookerowych w danym roku, stanowiący odpowiednik Wielkiego Szlema w tenisie.
Mimo iż jest to turniej nierankingowy, to ma on zaraz po mistrzostwach świata największą pulę nagród:
Najwyższy break turnieju: £15 000
Łączna pula nagród: £725 000