Maurycy Gąssowski

W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy koncepcję Maurycy Gąssowski i jej znaczenie w różnych kontekstach. Niezbędne jest zrozumienie znaczenia Maurycy Gąssowski w naszym obecnym społeczeństwie, a także jego wpływu na różne aspekty codziennego życia. W trakcie tej analizy będziemy badać implikacje i zastosowania Maurycy Gąssowski w różnych obszarach, od kultury i historii po naukę i technologię. Podobnie zbadamy wpływ Maurycy Gąssowski na współczesne społeczeństwo i jego ewolucję w czasie. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i aktualnego spojrzenia na Maurycy Gąssowski, aby pomóc w głębszym zrozumieniu jego znaczenia i wkładu w społeczeństwo.

Maurycy Roman Gąssowski
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

28 lutego 1879
Besançon

Data śmierci

1944

Przebieg służby
Lata służby

1900–1925

Siły zbrojne

Armée française Armée française
Armia Polska we Francji
Wojsko Polskie

Jednostki

6 Pułk Strzelców Konnych

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wojenny 1914-1918 (Francja) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Maurycy Roman Gąssowski (ur. 28 lutego 1879 w Besançon) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 28 lutego 1879 roku w Besançon, we wschodniej Francji. Był Polakiem z pochodzenia, wnukiem powstańca listopadowego. W 1896 roku ukończył dziewięcioklasowe gimnazjum i rozpoczął studia na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Besançon. 16 listopada 1900 roku wstąpił do francuskiego 13 pułku dragonów. 22 marca 1902 roku został skierowany do Szkoły Kawalerii w Saumur (franc. École de cavalerie de Saumur, którą ukończył 1 kwietnia 1906 roku w stopniu podporucznika. Zawodową służbę w armii francuskiej rozpoczął w 4 pułku strzelców konnych (franc. Le 4e régiment de dragons). 1 kwietnia 1909 roku został szefem 2. Biura w dowództwie 43 Dywizji Piechoty. 21 września 1915 roku, w stopniu rotmistrza, otrzymał przydział do Misji Francusko-Polskiej. 10 września 1917 roku został oddelegowany do Armii Polskiej we Francji. 1 listopada 1918 roku, w stopniu majora, został wyznaczony na stanowisko zastępcy szefa sztabu armii. 31 marca 1919 roku został dowódcą 1 pułku szwoleżerów, a 10 kwietnia awansował na podpułkownika. 1 września 1919 roku, po zjednoczeniu Armii gen. Hallera z Armią krajową oraz po połączeniu 1 i 3 pułku szwoleżerów w 4 pułk Dragonów Kresowych, objął dowództwo tego oddziału. 1 października 1919 roku dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na 4 pułk strzelców konnych. Po utworzeniu dowództwa 6 Armii obowiązki dowódcy pułku łączył z funkcją inspektora wyszkolenia jazdy tego związku operacyjnego. W czasie wyprawy kijowskiej dowodził Grupą swojego imienia, której zadaniem było zajęcie stacji kolejowej Żmerynka na tyłach bolszewików. 28 maja 1920 roku został zwolniony z dowództwa 4 pułku strzelców konnych i oddany do dyspozycji Sekcji Jazdy Departamentu I Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie. 11 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu podpułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej Armii gen. Hallera.

28 października 1920 roku 4 pułk strzelców konnych został przemianowany na 6 pułk strzelców konnych, a płk Gąssowski był współautorem projektu odznaki pamiątkowej tegoż oddziału. W latach 1920–1923 płk Gąssowski był głównym kierownikiem wyszkolenia w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu. Pełniąc służbę w szkolnictwie pozostawał oficerem nadetatowym 6 pułku strzelców konnych. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 35. lokatą w korpusie oficerów jazdy. 26 listopada 1923 roku został przeniesiony do 6 psk na stanowisko dowódcy pułku. Z dniem 20 listopada 1924 roku został zwolniony ze stanowiska dowódcy pułku z równoczesnym odkomenderowaniem do XVI Brygady Kawalerii. Z dniem 30 września 1925 roku został przeniesiony w stan spoczynku „z powodu trwałej niezdolności do służby wojskowej stwierdzonej przez komisję wojskowo-lekarską”. Po zwolnieniu z czynnej służby powrócił do Francji i zamieszkał w Cimiez, dzielnicy Nicei. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań-Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VII. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. ..
  2. ↑ Gnat-Wieteska 1998 ↓, s. 5–7.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 24 z 30 czerwca 1920, s. 519.
  4. ↑ Gnat-Wieteska 1998 ↓, s. 45.
  5. ↑ Gnat-Wieteska 1998 ↓, s. 11.
  6. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 273, 625.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 664, 675, 1520.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 153.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 74 z 26 listopada 1923, s. 688.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 123 z 21 listopada 1924, s. 687.
  11. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 91 z 9 września 1925, s. 498.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 883.
  13. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 335, 992.
  14. ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 410.
  15. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 23.

Bibliografia

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot