Tu banner alternativo

Międzynarodowy Sztab Wojskowy

W dzisiejszym świecie Międzynarodowy Sztab Wojskowy to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę. Wraz z postępem technologii i zmianami w stylu życia, Międzynarodowy Sztab Wojskowy stał się istotną kwestią, która ma wpływ na społeczeństwo jako całość. Z różnych perspektyw i badań przeanalizowano Międzynarodowy Sztab Wojskowy i zaproponowano różne rozwiązania tego problemu. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty związane z Międzynarodowy Sztab Wojskowy, badając jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Dodatkowo zbadamy znaczenie Międzynarodowy Sztab Wojskowy w różnych kontekstach, od poziomu osobistego po wpływ globalny.

Tu banner alternativo
Międzynarodowy Sztab Wojskowy
International Military Staff
Ilustracja
Historia
Organizacja

 NATO

Sformowanie

1967

Strona internetowa

Międzynarodowy Sztab Wojskowy (ang. International Military Staff, IMS) – został utworzony 10 lutego 1967[1], pełni funkcję merytoryczną w Komitecie Wojskowym. W jego skład wchodzi kilkuset oficerów i podoficerów z państw członkowskich Paktu Północnoatlantyckiego. Do zadań należy planowanie, ocenianie i przedstawianie Komitetowi Wojskowemu zaleceń w sprawach wojskowych, ponadto jest odpowiedzialny za właściwe wdrażanie jego postanowień. Jego pracami kieruje dyrektor w randze generała. Podlega jemu sześciu asystentów, którzy odpowiadają za funkcjonowanie sekretariatu i oddziałów Sztabu[2].

Struktura sztabu

Na czele sztabu stoi dyrektor w randze trzygwiazdkowego generała. Jest wyznaczany przez państwa członkowskie i akceptowany przez Komitet Wojskowy. Przyjęto zasadę, że jest innej narodowości niż przewodniczący Komitetu Wojskowego[1].

Od 14 lipca 2022 funkcję dyrektora Międzynarodowego Sztabu Wojskowego pełni gen. broni Janusz Adamczak[3][4].

Struktura w 1999[1][5]

W skład Międzynarodowego Sztabu Wojskowego wchodziło sześć oddziałów:

  • Oddział Wywiadowczy
zajmuje się rozpoznaniem, analizowaniem i definiowaniem potencjalnych zagrożeń militarnych; sporządza raporty i koordynuje politykę wywiadowczą w NATO; odpowiada za ocenę siły i dyspozycji sił zbrojnych państw mogących zagrozić interesom bezpieczeństwa NATO oraz za informowanie Komitetu Wojskowego, Rady i Komitetu Planowania Obrony o przebiegu wydarzeń. Koordynuje zbieranie i rozpowszechnianie materiałów wywiadowczych NATO, w tym podstawowych dokumentów. Nie prowadzi własnej działalności wywiadowczej, działa jedynie jako ciało koordynujące i rozpowszechniające materiały wywiadowcze uzyskane od poszczególnych państw członkowskich;
  • Oddział Planów i Polityki
zajmuje się planowaniem i polityką w dziedzinie planowania strategicznego, w relacji cywilno-wojskowych i międzynarodowych kontaktów wojskowych oraz zagadnieniami związanymi z rozbrojeniem i kontrolą zbrojeń; w jego zainteresowaniu są kwestie wojskowe dotyczące Koncepcji Strategicznej NATO, sprawy wojskowo–polityczne, operacje pokojowe, kontrola zbrojeń i rozbrojenia; uczestniczy również w procesie planowania obrony NATO, rozwija i prezentuje poglądy Komitetu Wojskowego oraz wyższych dowódców NATO w kwestiach polityki wojskowej;
  • Oddział Operacyjny
wspiera merytorycznie Komitet Wojskowy we wszystkich pracach dotyczących opracowywania i aktualizowania wszelkich planów operacyjnych NATO, opracowuje zmiany strukturalne zintegrowanej wojskowej struktury NATO; w jego kompetencjach jest analizowanie stanu sił zbrojnych NATO i struktury dowództw, pomocy wojskowej w likwidowaniu kryzysów międzynarodowych, promocji i koordynacji ćwiczeń międzynarodowych, korelowanie działań w zakresie uzyskania operacyjnej zdolności NATO w dziedzinie broni elektronicznej i towarzyszących temu ćwiczeń; Departamenty pośredniczy między władzami wojskowymi NATO a państwami członkowskimi w opracowywaniu planów, programów i procedur weryfikacji, a także kontroli w dziedzinie uzbrojenia konwencjonalnego; wspiera też Komitet Obrony Powietrznej NATO i odpowiada za sprawy obrony powietrznej;
  • Oddział Logistyki i Zasobów Materiałowych
odpowiada za infrastrukturę, logistykę, finanse oraz sprawy personalne; jest zasadniczą komórką planistyczną w tym zakresie; jest komórką koordynującą planowanie i zarządzanie wojskowe; współdziała z Wysokim Komitetem do spraw Planowania Obrony Cywilnej w sytuacji Nadzwyczajnych Zagrożeń i agencjami zajmującymi się cywilnym wsparciem struktur wojskowych;
  • Oddział Systemów Łączności i Informacji,
zajmuje się planowaniem, rozwojem i funkcjonowaniem zintegrowanych wojskowych systemów łączności i informacji NATO, łącznie z ich zabezpieczeniem; w zakres jego zainteresowań wchodzi bezpieczeństwo łączności i komputerów, wynajem usług pocztowych, zarządzanie częstotliwościami wojskowymi i utrzymywania łączności na szczeblu taktycznym; współdziała z Komitetem NATO do spraw Systemów Łączności i Informacji i z innymi specjalistycznymi agencjami telekomunikacji wojskowej oraz systemów łączności i informacji.
  • Oddział Uzbrojenia i Standaryzacji
odpowiada w kwestiach odnoszących się do wypracowania i realizacji skoordynowanej polityki i procedur pozyskiwania systemów uzbrojenia oraz towarzyszących im ustaleń standaryzacyjnych, jest także centrum koordynacyjnym wszystkich przedsięwzięć wojskowych w powyższych dziedzinach oraz dotyczących zintegrowanego systemu obrony powietrznej NATO; zajmuje się badaniami naukowymi i technologicznymi;
  • Sekretariat
spełnia wszystkie funkcje administracyjne związane z działalnością Międzynarodowego Sztabu Wojskowego.
  • Centrum Sytuacyjne NATO
udziela konsultacji podczas ćwiczeń wojskowych, a także w sytuacjach napięć i kryzysów. Jest głównym ciałem Sojuszu zajmującym się otrzymywaniem, wymianą i rozpowszechnianiem politycznych, wojskowych i gospodarczych materiałów wywiadowczych; śledzi polityczne, wojskowe i ekonomiczne problemy będące przedmiotem zainteresowania Sojuszu; nadzoruje i utrzymuje łączność NATO; prowadzi konsultacje i działania sztabowe w okresie kryzysu; zapewnia bieżące informacje dotyczące wydarzeń podczas kryzysu; przygotowuje materiały informacyjne.

Przypisy

Bibliografia

  • Janusz Kręcikij, Jacek Lewandowski: Organizacja dowodzenia na poziomie strategicznym i operacyjnym. Kraków: Oficyna Wydawnicza Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, 2015. ISBN 978-83-65208-29-3.
  • Ewa Latoszek, Magdalena Proczek: Organizacje Międzynarodowe. Założenia, cele, działalność. Warszawa: Elipsa, 2001.
  • Julian Kaczmarek, Adam Skowroński: NATO, Europa, Polska. Wrocław: Alta 2, 1998. ISBN 83-86882-66-2.
  • NATO. Vademecum, Warszawa: Bellona, 1995, ISBN 978-83-11-08538-1.

Linki zewnętrzne