W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Mieczysław Małynicz-Malicki. Od początków po dzisiejsze znaczenie Mieczysław Małynicz-Malicki przykuwał uwagę milionów ludzi na całym świecie. Przyjrzymy się jego najważniejszym cechom, kontrowersyjnym reperkusjom i ewolucji na przestrzeni czasu. Mieczysław Małynicz-Malicki to szeroki i zróżnicowany temat, dlatego zbadamy różne perspektywy i kluczowe aspekty, aby zaoferować kompletną i wzbogacającą wizję. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ w różnych obszarach, Mieczysław Małynicz-Malicki niewątpliwie pozostawił niezatarty ślad w historii, a ten artykuł ma na celu rozwikłanie wszystkich jego tajemnic i umożliwienie nam lepszego zrozumienia jego znaczenia.
Data i miejsce urodzenia |
1888 |
---|---|
Data śmierci | |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
10 czerwca 1912 |
Mieczysław Małynicz-Malicki (ur. 1888 w Brzostowicy, zm. 30 marca 1969) – duchowny rzymskokatolicki, działacz społeczny i pierwszy proboszcz w Mońkach, następnie duszpasterz w Białoruskiej Republice Radzieckiej.
Urodzony w rodzinie inteligenckiej w Brzostowicy. 10 czerwca 1912 roku przyjął święcenia kapłańskie w katedrze w Wilnie i w 1916 roku został skierowany do posługi w Mońkach. Organizował budowę pierwszego kościoła w tej miejscowości, a także udzielał się społecznie – brał udział w zakładaniu szkoły, kasy pożyczkowej, kółka rolniczego, spółdzielni spożywczo-handlowej. W 1920 roku został pierwszym proboszczem parafii MB Częstochowskiej w Mońkach. W 1923 roku, po konflikcie z Komitetem Budowy Kościoła, udał się do Warszawy na studia, które ukończył w 1926.
W okresie dwudziestolecia międzywojennego wchodził w konflikt z polskimi władzami. Jego aresztowanie było nawet przedmiotem interpelacji poselskiej.
W latach 1930–1934 sprawował funkcję proboszcza w parafii Świętej Trójcy w Jasionówce.
W 1944 roku został skierowany do parafii we Słucku, prowadził szeroką działalność duszpasterską. Został aresztowany w czerwcu 1947 roku, by po półrocznym areszcie zostać skazanym na siedem lat łagru. Po powrocie w 1955 roku do Słucka, skąd prowadził działalność wśród katolików na wschodniej Białorusi.
Umarł w Wielki Poniedziałek. Został pochowany na cmentarzu w Brzostowicy. Jak podaje Arkadiusz Studniarek, był powszechnie uważany za ostatniego katolickiego duszpasterza na wschodniej sowieckiej Białorusi.
Imieniem księdza została nazwana jedna z ulic w Mońkach. Znajduje się w pobliżu Kościoła Matki Bożej Częstochowskiej, przy budowie którego duchowny brał udział.