Mikołaj Szydłowiecki (starszy)
W dzisiejszym świecie Mikołaj Szydłowiecki (starszy) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu ogółem społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, naukę, technologię, kulturę czy jakąkolwiek inną dziedzinę, nie można zaprzeczyć, że Mikołaj Szydłowiecki (starszy) przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swoich początków do chwili obecnej Mikołaj Szydłowiecki (starszy) odgrywał kluczową rolę w sposobie, w jaki ludzie postrzegają, wchodzą w interakcje i odnoszą się do otaczającego ich świata. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie Mikołaj Szydłowiecki (starszy) i jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, analizując jego znaczenie, stojące przed nim wyzwania i możliwe przyszłe implikacje.
 Odrowąż | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Rodzina | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
NN Jastrzębiec |
Mikołaj Szydłowiecki herbu Odrowąż (ur. I połowa XV wieku, zm. 1476) – polski możnowładca, podstarości i burgrabia krakowski, współdziedzic Szydłowca.
Rodzina
Mikołaj Szydłowiecki był synem Jakuba Odrowąża Szydłowieckiego i nieznanej z imienia Jastrzębcówny. Brat Stanisława, Piotra i Barbary oraz ośmiu sióstr, których imiona nie są znane.
Księga rodowa Szydłowieckich podaje, że bracia: Mikołaj, Stanisław i Piotr
(...) nierzadko w braterskich wyręczali się obowiązkach na podobieństwo Herkulesa, za Atlanta podtrzymującego sklepienie niebieskie.
W materiałach źródłowych nie wspomniano o tym, czy Mikołaj Szydłowiecki miał żonę i potomstwo.
Działalność
Król polski Władysław Warneńczyk, na prośbę Mikołaja, Stanisława i Piotra Szydłowieckich, ustanowił doroczny jarmark w dniu św. Zygmunta, przywilejem wydanym 26 sierpnia 1436 w Sandomierzu.
Natomiast Kazimierz Jagiellończyk, na prośbę Mikołaja i Stanisława Szydłowieckich, przeniósł miasto Nowy Szydłowiec oraz wsie: Stary Szydłowiec, Szydłowiecką Wolę, Dynów, Prędocinek, Grabową i Grabowską Wolę, z prawa polskiego na magdeburskie, przywilejem wydanym w Piotrkowie Trybunalskim 13 listopada 1470.
Funkcje
Mikołaj zostaje mianowany podstarościm krakowskim w 1463, zaś w roku 1466 nabywa za roczną rentę 12 grzywien od Bodzenty z Siedlec burgrabstwo krakowskie. Bodzenta zrzekł się tytułu burgrabiego na korzyść Szydłowieckiego w zamian za odpowiednią sumę pieniędzy.
Posiadłości
W latach 1470 – 1480 Mikołaj Szydłowiecki oraz jego brat Stanisław przekształcili swą siedzibę na wyspie, budując z kamienia wieżę strażniczą oraz budynek mieszkalny, którego gotyckie mury zachowały się w północnym skrzydle obecnego zamku. Wieżę z murowanym dworem połączyli murem obronnym, który otaczał cały czworokątny dziedziniec. Mikołaj pomagał bratu w rozbudowie zamku do swojej śmierci, czyli do 1476.
Mikołaj Szydłowiecki odziedziczył po swoim ojcu następujące wsie: Pogorzałe, Chlewiska, Skarżysko Książęce oraz Prędocinek. Po śmierci brata Piotra jego część na Szydłowcu przypadła Mikołajowi i Stanisławowi. Piotr zapisał Mikołajowi także posiadłość w Dziurowie, która w 1474 została sprzedana opatowi Mikołajowi z klasztoru świętokrzyskiego. Po śmierci Mikołaja Szydłowieckiego, Szydłowiec oraz inne dobra przeszły na własność jego brata Stanisława.
Bibliografia
- Dumała K., Studia z dziejów Szydłowca, „Rocznik Muzeum Świętokrzyskiego” - t. 4, Kraków 1967
- Kieszkowski J., Kanclerz Krzysztof Szydłowiecki - z Dziejów Kultury i Sztuki z Zygmuntowskich Czasów, Poznań 1912
- Palacz T., Szydłowiec 500 lat praw magdeburskich 1470-1970, Szydłowiec 1970
- Puget W., Z dziejów zamku w Szydłowcu, Rocznik Muzeum Świętokrzyskiego - t. 4, Kraków 1967
- Słomińska-Paprocka D., Szydłowiec i okolice, Szydłowiec 2003
- Wijaczka J., Zamek Szydłowiecki i jego właściciele - materiały sesji popularnonaukowej, Szydłowiec 1996, ISBN 83-904721-0-4
- Wiśniewski J., Dekanat Konecki, Radom 1913