Nadplastyczność

Obecnie Nadplastyczność to temat, który przykuł uwagę dużej liczby osób na całym świecie. Wraz z rozwojem technologii i sieci społecznościowych zainteresowanie Nadplastyczność wzrasta, stając się powracającym tematem rozmów w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na życie codzienne, znaczenie historyczne czy znaczenie w różnych obszarach, Nadplastyczność stał się wszechobecnym elementem naszego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Nadplastyczność i jego wpływ na dzisiejszy świat.

Nadplastyczność – zdolność metali i ich stopów do dużych odkształceń plastycznych.

Nadplastyczność została zaobserwowana w 1920 roku dla stopu eutektycznego Zn-Cu-Al przez W. Rosenheima.

Charakterystyczną cechą stopu odkształcanego nadplastycznie jest brak tworzenia się szyjki. Wyróżnia się dwa główne czynniki warunkujące zaistnienie zjawiska nadplastyczności:

  • temperatura wynosząca >0,4 Ttop.
  • wielkość ziarna musi wynosić co najwyżej 10 µm.

Dla stopów tytanu maksymalne wydłużenie przekracza 2000%. Przykładowo dla stopu TiAl6V4 wydłużenie wynosi 2100% dla ziarna o wielkości 2 µm i temperatury 850 °C.

Zjawisko nadplastyczności wyjaśnione jest występowaniem następujących procesów w trakcie odkształcania:

  • pełzanie dyfuzyjne
  • poślizg po granicach ziarn z procesami akomodującymi, głównie z akomodującym oddziaływaniem poślizgu dyslokacyjnego.

Przypisy

  1. ↑ Awram Lewi: Ultradźwiękowe badania nieniszczące własności mechanicznych cienkich elementów konstrukcyjnych. Warszawa: Instytut Podstawowych Problemów Techniki PAN, 2010, s. 158. ISBN 978-83-89687-57-9.

Bibliografia

  • Grabski M. W.; Nadplastyczność strukturalna metali, Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice 1972
  • Hadasik E.; Przetwórstwo metali. Plastyczność a struktura, WPŚ, Gliwice 2006
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot