W dzisiejszym artykule będziemy dalej zgłębiać temat Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski, który od dłuższego czasu jest przedmiotem zainteresowania i debaty. Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski to temat obejmujący wiele różnych aspektów, od jego historycznych początków po znaczenie we współczesnym społeczeństwie. Przez lata Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski wzbudził zainteresowanie zarówno profesjonalistów, naukowców, jak i entuzjastów, co doprowadziło do licznych debat i badań na ten temat. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski, badając jego wpływ, implikacje i ewolucję w czasie. Ponadto zbadamy również różne perspektywy i opinie, które istnieją wokół Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski, w celu zapewnienia globalnej i kompletnej wizji na ten temat. Przygotuj się na wejście do fascynującego świata Najświętsza Maryja Panna Królowa Polski!
Kult Maryi jako Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski wyróżnia Kościół katolicki spośród innych wyznań chrześcijańskich w Polsce. Kult ma charakter ogólny i występuje w Polsce oraz w polskich parafiach przy skupiskach Polonii. Tytuł NMP Królowej Polski mówi o obecności NMP w historii polskiego narodu. Jan Długosz nazwał Maryję Panią świata i naszą. Tytuł Matki Bożej jako Królowej Polski sięga drugiej połowy XVI wieku. Wtedy to Grzegorz z Sambora po raz pierwszy nazywa Maryję Królową Polski i Polaków[1]. 1 kwietnia 1656 w katedrze lwowskiej król Jan Kazimierz w sposób oficjalny ślubował przed wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej: „Ciebie za patronkę moją i za Królową państw moich dzisiaj obieram”[2][3][4][5]. W trzechsetną rocznicę ślubów Jana Kazimierzaepiskopat Polski z inicjatywy więzionego prymasa Stefana Wyszyńskiego dokonał ponownego zawierzenia całego kraju Maryi i odnowienia ślubów królewskich. 26 sierpnia 1956 roku ok. miliona wiernych na Jasnej Górze złożyło Jasnogórskie Śluby Narodu Polskiego[6].
Treść tej sekcji od 2025-11 może nie być zgodna z zasadami neutralnego punktu widzenia. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tej sekcji.
Historia rozkwitu kultu Maryi Królowej Polski wiąże się z okresem kontrreformacji.
14 sierpnia 1608 mieszkający w Neapolu włoski misjonarz, 71-letni ojciec Juliusz Mancinelli z zakonu jezuitów, miał objawienie Matki Bożej. Maryja poleciła mu, aby nazwał ją Królową Polski: A czemu mnie Królową Polski nie zowiesz? Ja to królestwo wielce umiłowałam i wielkie rzeczy dlań zamierzam, ponieważ osobliwą miłością ku Mnie pałają jego synowie. Następnie przebywającemu w Krakowie w katedrze na Wawelu, 8 maja 1610[7] Matka Boża objawiła mu się powtórnie[8], mówiąc: Jestem Królową Polski. Jestem matką tego narodu, który jest mi bardzo drogi. Wiadomość o tym objawieniu rozpoczęło szerzenie kultu Królowej Polski Wniebowziętej. Trzecie takie objawienie miało miejsce 15 sierpnia 1617 w Neapolu[9]. Treść tych objawień rozprowadzał m.in. kanclerz wielki litewskiAlbrycht Stanisław Radziwiłł z Nieświeża.
1635 r. – kanclerz wielki litewski Albrycht Stanisław Radziwiłł ogłosił światu, że Matka Boża według objawień jednego jezuity pragnie zostać Królową Polski. W książce pt.: „Dyskurs nabożny z kilku słów wzięty o wysławianiu Najświętszej Panny Bogurodzicy Mariey” na 250 str. powołuje się na osobistą znajomość z o. Juliuszem Mancinellim SJ i potwierdza, że właśnie jemu Maryja kazała nazywać się Królową Polski. W tym starodruku nawiązuje do objawień w Neapolu dn. 14 sierpnia 1608 i 15 sierpnia 1617 we Wniebowzięcie NMP, oraz w Krakowie 8 maja 1610 a dotyczących Polski. Wtedy dosłownie została nazwana: „Królowa Polski Wniebowzięta”.
Po Neapolu i Krakowie, Wilno było wtedy jezuicko-europejskim centrum rozgłaszania ww. godności. Obraz Matki Bożej Ostrobramskiej z 1620 r. stał się pierwszym wcielonym skutkiem objawień.
1655 r. – obrona Jasnej Góry przed Szwedami dokonała się według ówczesnej opinii katolickiej za sprawą Maryi.
Odejście Szwedów od Jasnej Góry, o którym król Jan Kazimierz dowiedział się w Krośnie, wpłynęło na nazwanie Matki Bożej Królową Polski.
1 kwietnia 1656 r. król Jan Kazimierz w katedrze we Lwowie otoczony biskupami, senatorami w obecności legata papieskiego złożył swe śluby przed obrazem Matki Bożej Łaskawej Domagalickiej[10] i uroczyście ogłosił Maryję Królową Korony Polskiej. Wtedy też po raz pierwszy, podczas publicznego odmawiania litanii loretańskiej przez nuncjusza papieskiego Piotra Vidoniego, padło trzykrotnie powtórzone wezwanie: Królowo Korony Polskiej, módl się za nami.
8 września 1717 koronacja koronami papieskimi obrazu Matki Bożej Częstochowskiej jako pierwsza na prawach papieskich poza Rzymem[11].
Sejm koronacyjny 1764 w ustawie Forteca Częstochowska nazwał Marię Pannę swoją Najświętszą Królową[12].
25 listopada 1908 na prośbę św. Józefa Bilczewskiego, Pius X wydał dekret, w którym potwierdził kult, pozwolił obchodzić święto NMP jako Królowej Korony Polskiej i ustanowił liturgiczne święto Królowej Korony Polskiej dla archidiecezji lwowskiej i diecezji przemyskiej, wyznaczając je na pierwszą niedzielę maja na pamiątkę ślubów Jana Kazimierza[13].
29 listopada 1908 Pius X pozwolił na wpisanie do litanii loretańskiej stałego wezwania „Królowo Korony Polskiej” dla diecezji lwowskiej i przemyskiej[14].
1910 – ogłoszenie przez Pius X Matki Bożej Królowej Korony Polskiej główną patronką archidiecezji lwowskiej[15].
22 maja 1910 druga koronacja koronami papieskimi – Piusa X[16].
1914 – obchody zostały przeniesione na dzień 2 maja.
14 stycznia 1920 po dwukrotnych prośbach episkopatu Polski, papież Benedykt XV rozszerzył na całą Polskę wezwanie Królowo Korony Polskiej w litanii loretańskiej[17].
12 października 1923 Kongregacja Obrzędów wyznaczyła święto Matki Bożej Królowej Polski na 3 maja[18][4], a do litanii loretańskiej oficjalnie dołączono wezwanie Królowo Korony Polskiej, które po II wojnie światowej zostało przekształcone na „Królowo Polski”[19].
W 1925 Pius XI rozszerzył święto NMP Królowej Polski na wszystkie diecezje w Polsce[20].
W 1926 pielgrzymka polskich kobiet w podzięce za Bitwę Warszawską ofiarowała Matce Bożej na Jasnej Górze berło i jabłko, jako znak królewskiej godności[20].
15 stycznia 1930 Pius XI podniósł święto do rangi I klasy z oktawą w diecezji lwowskiej, przemyskiej i częstochowskiej, które też otrzymało własny formularz mszalny i oficjum, a w pozostałych diecezjach było świętem II klasy.
16 maja 1956, w dniu św. Andrzeja Boboli, ks. kard. Stefan Wyszyński internowany w Komańczy, napisał ponowienie ślubów lwowskich[21], które wpłynęło znacznie na odnowę w Polsce.
26 sierpnia 1956 Episkopat Polski dokonał aktu odnowienia ślubów lwowskich, które 300 lat wcześniej dokonał król Polski Jan Kazimierz[6].
1962 – Jan XXIII ogłosił NMP Królową Polski główną patronką Polski, a święto NMP Królowej Polski stało się świętem I klasy we wszystkich diecezjach polskich.
1969 Paweł VI na prośbę prymasa Stefana Wyszyńskiego podniósł święto do rangi uroczystości.
1 kwietnia 2005 Jan Paweł II ofiarował i poświęcił nowe złote korony dla obrazu Matki Bożej Królowej Polski[22].
↑Ponieważ Rzeczpospolita do swoiey Nayswiętszey Krolowy Maryi Panny, w obrazie Cząstochowskim cudami słynacey zawsze nabożna, y Iey protekcyi w potrzebach doznawaiąca, wszystkiemí konstytucyamiIasną Gorę ztwierdziła, więc na oświadczenie, iako nieustanie pragniemy Matki Boskiey dla Nas y całego Krolestwa skuteczney pomocy y opieki, za zgodą wszystkich Stanów Rzpltey oboyga narodow, Wyżеу wyrażone konstytucye w swoich właścîwych opisach, mocą teraźnieyszego Seymu mieć chcemy ciąg dalszy dotyczył zaopatrzenia twierdzy i jej komendanta (Volumina Legum t. 8, s. 164n, f. 374).
↑F.F.ZiejkaF.F., Matka Boża Królowa Korony Polskiej w poezji i życiu Polaków, w: Z Maryją Królową Polski bądźmy świadkami miłości. Dziś i jutro., Jasna Góra-Częstochowa 2010, s. 106.
↑Z.Z.JabłońskiZ.Z., Wokół koronacji Cudownego Obrazu diademami św. Piusa X, w: Z Maryją Królową Polski bądźmy świadkami miłości. Dziś i jutro., Jasna Góra-Częstochowa 2010, s. 119.
↑SykstusS.SzafraniecSykstusS., Z badań nad genezą tytułu Najświętszej Panny:„Królowa Polski”, „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, 10 (4–5), 1957, s. 271–279.
Tadeusz Glemma. Śluby Jana Kazimierza. „Ruch Biblijny i Liturgiczny”. 9 (4–6), s. 187–203, 1956.
Z Maryją Królową Polski bądźmy świadkami miłości. Dziś i jutro. Ogólnopolskie Sympozjum Mariologiczno-Maryjne Jasna Góra, 23-24 kwietnia 2010, red. Zachariasz S. Jabłoński, Jasna Góra-Częstochowa 2010.