Najwyższa Izba Obrachunkowa

W rozległym świecie Najwyższa Izba Obrachunkowa istnieje niezliczona ilość aspektów, które zasługują na zbadanie i przeanalizowanie. Niezależnie od tego, czy z perspektywy eksperta w danej dziedzinie, czy z wizji prostego entuzjasty, Najwyższa Izba Obrachunkowa oferuje nieograniczone możliwości zagłębienia się w różne jego aspekty. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący wszechświat Najwyższa Izba Obrachunkowa, badając jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i możliwe konsekwencje dla przyszłości. Dołącz do nas i zanurz się w ekscytującym świecie Najwyższa Izba Obrachunkowa i odkryj wszystko, co ma do zaoferowania ta koncepcja.

Najwyższa Izba Obrachunkowa (do 1821 Izba Obrachunkowa) – organ kontroli finansowej powołany do życia w 1815 roku na podstawie przepisów konstytucji Królestwa Polskiego. Najwyższa Izba Obrachunkowa była kontynuacją Głównej Izby Obrachunkowej działającej w Księstwie Warszawskim w latach 1808–1815.

NIO podlegała bezpośrednio królowi, a nadzór nad nią sprawował namiestnik. Miała za zadanie kontrolować stan finansów publicznych i rachunki instytucji rozporządzających funduszami publicznymi; wydawała także opinie.

W jej skład wchodzili: prezes, czterech radców, pisarz i asesorowie. Działała w zespołach przynajmniej trzyosobowych. Prezes NIO wchodził w skład Zgromadzenia Ogólnego Rady Stanu jako nadzwyczajny radca stanu. Jego tytuł został przemianowany po powstaniu listopadowym na kontrolera generalnego.

Najwyższa Izba Obrachunkowa zakończyła swoje działanie wraz z istnieniem Rady Administracyjnej w roku 1867.

Zobacz też

Bibliografia