Dziś chcemy poruszyć temat bardzo aktualny i ważny dla każdego. Odznaka Grenadierska to temat, który przykuł uwagę całego świata, wywołując debaty, sprzeczne opinie i niekończące się refleksje. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z Odznaka Grenadierska, analizując jego wpływ na obecne społeczeństwo i projektując możliwe przyszłe scenariusze. Podobnie będziemy starali się zapewnić pełny i obiektywny przegląd Odznaka Grenadierska, dostarczając cennych informacji, które zachęcą do refleksji i debaty. Bez wątpienia Odznaka Grenadierska to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym, dlatego ważne jest, aby podejść do niego z szerokiej i szczegółowej perspektywy.
Awers | |
Ustanowiono | |
---|---|
Wielkość |
30 × 20 mm |
„Odznaka Grenadierska” – odznaka Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.
Odznaka grenadierska ustanowiona przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w dniu 17 stycznia 1931 dla wyróżnienia żołnierzy, którzy na podstawie wyników klasyfikacyjnych wykazują się umiejętnością władania granatem ręcznym, ma kształt owalnej wypukłej tarczy, na której z jednej strony jest wytłoczona płaskorzeźba przedstawiająca pękający granat z płomieniem, do odwrotnej zaś strony tarczy jest przymocowana sprężynka służąca do zakładania odznaki na pętelkę munduru.
Odznaka grenadierska powinna być wykonana z blachy z białego metalu (alpakowej), o składzie chemicznym: niklu 14%, miedzi około 60% i cynku około 26%, dopuszczalne są domieszki innych metali w ilości nie więcej niż 1,5%.
Odznakę nosi żołnierz na wysokości pierwszego guzika kurtki, na środku, między guzikiem a wszyciem rękawa, na prawej piersi. Przy oporządzeniu polowym można jej nie nosić.
Dwukrotne przyznanie odznaki grenadierskiej upoważnia właściciela do noszenia jej przy ubiorze cywilnym i nosi ją wtedy w dziurce prawej klapy marynarki.