Oliver Campbell

Oliver Campbell

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	25 lutego 1871 Nowy Jork
Data i miejsce śmierci	11 lipca 1953 Campbellton
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1886
Zakończenie kariery	1892
Gra pojedyncza
US Open	W (1890–1892)
Gra podwójna
Wimbledon	W (1888, 1891, 1892)

Oliver Samuel Campbell (ur. 25 lutego 1871 w Nowym Jorku, zm. 11 lipca 1953 w Campbellton) – amerykański tenisista, zwycięzca mistrzostw USA w grze pojedynczej i podwójnej.

Kariera tenisowa

Studiował na Uniwersytecie Columbia. W barwach tej uczelni zdobył dwa tytuły mistrza międzyuczelnianego USA w grze podwójnej (Intercollegiate), w 1888 roku w parze z Valentinem Hallem, rok później z Empiem Wrightem.

W 1886 roku Campbell zadebiutował w mistrzostwach USA w Newport. Miał wówczas 15 lat i 5 miesięcy i na nieco ponad 20 lat przypadł mu tytuł najmłodszego uczestnika turnieju. W 1918 roku wynik ten poprawił Vincenta Richardsa, w chwili startu młodszy od Campbella o miesiąc.

W parze z Valentinem Hallem został zwycięzcą gry podwójnej na mistrzostwach USA (obecnie US Open) w 1888 roku. W 1889 roku doszedł w grze pojedynczej do finału turnieju pretendentów, w którym przegrał z Quincym Shawem, natomiast w deblu przegrał mecz o tytuł w parze z Valentinem Hallem. W 1890 roku odniósł końcowe zwycięstwo w singlu – w finale turnieju pretendentów był lepszy od Percy’ego Knappa, a we właściwym finale (challenge round) pokonał Henry’ego Slocuma. Dzięki temu sukcesowi przez 100 lat zostawał najmłodszym triumfatorem mistrzostw USA (młodszy był zwycięzca z 1990 roku, wówczas już US Open, Pete Sampras).

Tytuł Campbell obronił w 1891 roku, pokonując Clarence’a Hobartaa, a rok później ponownie był najlepszy, pokonując Freda Hoveya. W 1893 roku nie przystąpił do kolejnej obrony tytułu w singlu, dzięki czemu zwycięstwo przypadło najlepszemu w turnieju pretendentów Robertowi Wrennowi. W 1891 i 1892 roku Campbell wygrywał również w deblu, za każdym razem w parze z Bobem Huntingtonem. W 1983 roku, razem z Huntingtonem, przegrał finał debla.

Przez pięć kolejnych lat, od 1888 roku Campbell znajdował się w czołówce rankingu amerykańskiego, w tym na pozycji lidera w latach 1890–1892.

Campbell zmarł w 1953 roku w wieku 82 lat. Dwa lata później został wpisany do międzynarodowej tenisowej galerii sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (3–0)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1890	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Henry Slocum	6:2, 4:6, 6:3, 6:1
Zwycięzca	2.	1891	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Clarence Hobart	2:6, 7:5, 7:9, 6:1, 6:2
Zwycięzca	3.	1892	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Fred Hovey	7:5, 3:6, 6:3, 7:5

Gra podwójna (3–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1888	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Valentine Hall	Clarence Hobart Edward MacMullen	6:4, 6:2, 6:2
Finalista	1.	1889	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Valentine Hall	Henry Slocum Howard Taylor	1:6, 3:6, 2:6
Zwycięzca	2.	1891	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Bob Huntington	Valentine Hall Clarence Hobart	6:3, 6:4, 8:6
Zwycięzca	3.	1892	U.S. National Championships, Newport	Trawiasta	Bob Huntington	Valentine Hall Edward L. Hall	6:4, 6:2, 4:6, 6:3
Finalista	2.	1893	U.S. National Championships, Chicago	Trawiasta	Bob Huntington	Clarence Hobart Fred Hovey	3:6, 4:6, 6:4, 2:6

Bibliografia

• Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
• Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
• Profil na stronie International Tennis Hall of Fame