W tym artykule poruszony zostanie temat Ostatni film o Legii Cudzoziemskiej, który był przedmiotem debaty i zainteresowania w różnych obszarach. Ostatni film o Legii Cudzoziemskiej cieszy się dużym zainteresowaniem ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie i wpływ na różne aspekty życia codziennego. Na przestrzeni dziejów Ostatni film o Legii Cudzoziemskiej odegrał fundamentalną rolę w ewolucji ludzkości, będąc przedmiotem studiów i badań w wielu dyscyplinach. W tym sensie przeanalizowane zostaną różne perspektywy i podejścia związane z Ostatni film o Legii Cudzoziemskiej, w celu zapewnienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat. Celem rygorystycznej i krytycznej analizy jest zagłębienie się w różne aspekty charakteryzujące Ostatni film o Legii Cudzoziemskiej, a także jego implikacje i dzisiejsze reperkusje.
Gatunek | |
---|---|
Data premiery |
15 lipca 1977 |
Kraj produkcji | |
Język |
angielski |
Czas trwania |
85 min |
Reżyseria | |
Scenariusz |
Marty Feldman |
Główne role |
Marty Feldman |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia | |
Kostiumy |
May Routh |
Montaż | |
Produkcja | |
Wytwórnia |
Ostatni film o Legii Cudzoziemskiej (ang. The Last Remake of Beau Geste) – amerykańska komedia z 1977. Jeden z dwóch filmów wyreżyserowanych przez popularnego aktora komediowego Marty'ego Feldmana. Film jest parodią przenoszonej wcześniej często na ekran powieści Beau Geste autorstwa Percivala Christophera Wrena. W szczególności nawiązuje do powstałej w 1939 ekranizacji z Garym Cooperem w roli głównej.
Bogaty arystokrata Sir Hector Geste po śmierci żony adoptuje dwóch chłopców, którym nadaje imiona Beau i Digby. W kilka lat później żeni się on ponownie z młodą i piękną Flavią. Przebiegła kobieta chce przejąć rodzinny skarb Geste'ów jakim jest diament o nazwie "Błękitne Wody". Aby ratować honor rodziny Beau Geste kradnie drogocenny kamień i wyrusza do Afryki Północnej, gdzie zaciąga się do Legii Cudzoziemskiej. Tam trafia do oddziału bezwzględnego sierżanta Markova. Niebawem dołącza do niego Digby. Ich śladem podąża również Flavia.