Dzisiaj wkraczamy w fascynujący świat Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości, tematu, który przyciągnął uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od początków do dzisiejszego wpływu Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości był przedmiotem badań, debat i podziwu. Dzięki dziedzictwu obejmującemu stulecia Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości pozostawił niezatarty ślad w różnych aspektach społeczeństwa. W tym artykule przyjrzymy się historii, znaczeniu i reperkusjom Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości, zapewniając głębszy wgląd w temat, który nadal budzi zainteresowanie i inspirację.
Barbara Stanisławczyk z egzemplarzami książki podczas 15. targów książki w Krakowie (6 listopada 2011) | |
Autor | |
---|---|
Tematyka |
Historie losów ofiar zbrodni katyńskiej 1940 i katastrofy smoleńskiej 2010 |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania |
Poznań |
Język | |
Data wydania |
4 października 2011 |
Wydawca |
Ostatni krzyk. Od Katynia do Smoleńska historie dramatów i miłości – zbiór reportaży Barbary Stanisławczyk wydany w 2011 przez Dom Wydawniczy „Rebis”.
Treść książki stanowi opis losu dziesięciu ofiar katastrofa polskiego Tu-154 w Smoleńsku z 10 kwietnia 2010 (głównie działaczy Federacji Rodzin Katyńskich) oraz ich krewnych lub powinowatych - ofiar zbrodni katyńskiej z kwietnia 1940, a także ich rodzin.
W zamyśle autorki istotne było ukazanie „koła historii, jakie się zatoczyło w ciągu 70 lat i domknęło właśnie w Smoleńsku”; pierwotnie treść miała obejmować historię 11 osób „zmierzających w miejsce mordu swoich bliskich, a wcześniej walcząc o ich pamięć”, jednak w wersji ostatecznej nie został osobno opisany Andrzej Sariusz-Skąpski, jako że jego córka Izabella Sariusz-Skąpska „wycofała swoje wypowiedzi i odmówiła dalszej współpracy”. Treść książki każdorazowo przy każdej z historii jest podzielona na podrozdziały zatytułowane Wyjazd, Siedemdziesiąt lat wcześniej i Siedemdziesiąt lat później.
Magazyn Literacki „Książki” uznał publikację za książkę listopada 2011 w kategorii „reportaż” i przyznał jej nagrodę „Książki roku” 2011.