Parafraza

W tym artykule zbadamy temat Parafraza z różnych perspektyw i podejść. Parafraza jest tematem zainteresowania od dziesięcioleci, a jego znaczenie pozostaje nadal duże. Podczas tej wycieczki zbadamy jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i jego ewolucję w czasie. Podobnie przeanalizujemy różne opinie i stanowiska istniejące wokół Parafraza, a także wyzwania i możliwości, jakie stwarza. Celem tego artykułu jest przedstawienie kompleksowego i wzbogacającego spojrzenia na Parafraza, aby zapewnić czytelnikowi głębsze i pełniejsze zrozumienie tego fascynującego i wpływowego tematu.

Parafraza (gr. παράφρασις paráphrasis „omówienie; opowiadanie”) – swobodna przeróbka tekstu lub tłumaczenia, która rozwija lub modyfikuje treść oryginału, zachowując jednak jego zasadniczy sens. Przeciwieństwo metafrazy – literalnego przekazu słowo w słowo. Parafraza jest czytelna tylko wtedy, gdy odwołuje się do dzieła powszechnie znanego.

Parafraza w językoznawstwie to wyrażenie tej samej treści innymi środkami wyrazowymi, powiązane z wyrażaniem synonimicznym. Parafrazy składniowe (syntaktyczne) to takie przekształcenia zdania, które nie zmieniają ich znaczenia, ale przekazują treść przy użyciu innych konstrukcji składniowych; przykładowo: „Perfumy przyjemnie pachną” → „Perfumy mają przyjemny zapach”. Parafrazy słowotwórcze polegają na zastąpieniu wyrazu pochodnego dłuższym związkiem wyrazowym, np. „czytelnik” → „(ten), kto czyta”. Umiejętność parafrazowania stanowi istotną część kompetencji językowych.

Zobacz też

Przypisy

  1. Władysław Kopaliński: parafraza. Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych . slownik-online.pl. . .
  2. Henry George Liddell, Robert Scott, παράφρασις, A Greek-English Lexicon (ang.).
  3. Agata Lewandowski, Łosośna – dolina nieznana. Nie ostatni zajazd na... Puciłki, „Znad Wilii”, nr 3(79), 2019, s. 58–64 .
  4. a b c d Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 315, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).