Tym razem wkroczymy w fascynujący świat Park Krajobrazowy Góry Łosiowe. Przez długi czas Park Krajobrazowy Góry Łosiowe był tematem bardzo interesującym dla wielu sektorów społeczeństwa. Jego znaczenie przekraczało granice lat, wywołując debaty, badania i różnorodne opinie. W tym artykule naszym celem jest dokładne zbadanie różnych aspektów związanych z Park Krajobrazowy Góry Łosiowe, od jego początków po dzisiejszy wpływ. Podobnie przeanalizujemy rolę, jaką Park Krajobrazowy Góry Łosiowe odgrywa w naszym życiu i jego wpływ na otaczający nas świat. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez Park Krajobrazowy Góry Łosiowe, odkrywając jego znaczenie i liczne implikacje.
park krajobrazowy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
2018 |
Akt prawny |
Uchwała Nr XLV/748/18 Sejmiku Województwa Kujawsko-Pomorskiego z dnia 28 maja 2018 r. |
Powierzchnia |
48,60 km² |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
53°34′42″N 18°50′00″E/53,578333 18,833333 | |
Strona internetowa |
Park Krajobrazowy Góry Łosiowe – park krajobrazowy utworzony w 2018 roku w północnej części województwa kujawsko-pomorskiego. Zajmuje powierzchnię 4859,97 ha na terenie gmin Rogóźno i Grudziądz w powiecie grudziądzkim. Park powołano w celu zachowania mozaikowatości krajobrazu prawobrzeżnej części Doliny Dolnej Wisły oraz ochrony walorów przyrodniczych i historycznych.
Park Krajobrazowy Góry Łosiowe graniczy od zachodu z Nadwiślańskim Parkiem Krajobrazowym, a granica między nimi przebiega na rzece Wiśle. Oba te parki wraz z Chełmińskim Parkiem Krajobrazowym tworzą Zespół Parków Krajobrazowych nad Dolną Wisłą.
Teren parku jest urozmaicony krajobrazowo i obejmuje wysoczyznę morenową pokrytą najlepiej zachowanym w Polsce polem wydmowym, rozległy kompleks lasów, a także terasę zalewową Wisły, międzywale oraz dno doliny Wisły i jej dopływu – Osy. Góry Łosiowe to niewysokie wzniesienia, z których najwyższe liczy 88 m n.p.m. Stanowią dobry punkt widokowy na pobliski Grudziądz.
Na terenie Parku stwierdzono występowanie prawie tysiąca gatunków roślin naczyniowych. Naliczono tu ponad 1100 gatunków chrząszczy, 119 gatunków ptaków (lęgowych i przelotnych) oraz kilkudziesiąt gatunków ryb. Z płazów występują tu m.in. kumak nizinny, żaba jeziorkowa i ropucha zielona. Park stanowi korytarz migracyjny łosi, to od nich wzięła się nazwa tutejszych wzniesień i samego parku. W granicach parku nie utworzono żadnych rezerwatów przyrody, ale za to znajduje się tu ponad 50 pomników przyrody, m.in. unikatowe okazy jarzębu brekini, oraz jedyne w województwie kujawsko-pomorskim stanowisko dokumentacyjne – „Białochowo”. Na terenie Parku znajdują się też ślady osadnictwa olęderskiego, stanowiska archeologiczne, miejsca pamięci narodowej, a także obiekty architektury wiejskiej – budownictwo drewniane i zabudowy z kamieni polnych. We wsi Dusocin zachowały się ruiny domu rodzinnego prof. Ludwika Rydygiera – światowej sławy chirurga. Całe to gospodarstwo zostało wykupione przez gminę i ma zostać poddane rewitalizacji, powstanie tu muzeum poświęcone chirurgowi.
Planowane jest także utworzenie ścieżki krajoznawczej o długości 13 km, prowadzącej od podnóża Gór Łosiowych do Dusocina.