Partia Odrodzenia (Ukraina)

Temat Partia Odrodzenia (Ukraina) to temat, który z biegiem czasu wzbudził zainteresowanie i debatę. Od samego początku Partia Odrodzenia (Ukraina) przyciągał uwagę zarówno naukowców, ekspertów, jak i hobbystów. W następnym artykule szczegółowo zbadamy najważniejsze aspekty Partia Odrodzenia (Ukraina), odnosząc się do jego znaczenia, ewolucji i wpływu w różnych obszarach. Poprzez wyczerpującą analizę będziemy starali się przedstawić kompleksowy obraz Partia Odrodzenia (Ukraina), z zamiarem rzucenia światła na jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Bez wątpienia Partia Odrodzenia (Ukraina) to temat, który zasługuje na dokładne zbadanie i w tym artykule zamierzamy właśnie to zrobić.

Partia Odrodzenia (ukr. Партія «Відродження») – ukraińska partia polityczna.

Historia

Ugrupowanie powstało w 2004 jako projekt polityczny Heorhija Kirpy, ministra transportu w rządzie Wiktora Janukowycza. Ugrupowanie wspierało urzędującego premiera w wyborach prezydenckich w 2004. 27 grudnia 2004, po wygranej Wiktora Juszczenki, Heorhij Kirpa został znaleziony martwy w swoim domu pod Kijowem. W wyniku śledztwa uznano, że popełnił samobójstwo. Na czele partii stanął Serhij Demydenko. Struktury partii zostały przejęte przez grupę deputowanych IV kadencji (m.in. były zięć Łeonida Kuczmy Ihor Franczuk, Anton Kisse i Ołeksandr Kuźmuk), którzy powołali w Radzie Najwyższej frakcję poselską. Ugrupowanie wystartowało w wyborach parlamentarnych w 2006, otrzymując niespełna 1% głosów i nie przekraczając wyborczego progu.

W kolejnych latach partia nie wykazywała jakiejkolwiek aktywności. Zarejestrowała się w 2014 w wyborach parlamentarnych w okręgu krajowym, uzyskując niecałe 0,2% głosów. W 2015 Partia Odrodzenia ponownie została przejęta przez grupę posłów, którzy w parlamencie powołali frakcję Odrodzenia. Na czele partii stanął Wiktor Bondar, a jednym z liderów został Witalij Chomutynnik. W wyborach samorządowych w 2015 ugrupowanie wprowadziło swoich przedstawicieli do blisko 10 rad obwodowych, a jego kandydaci zostali wybrani na merów m.in. Charkowa i Użhorodu.

Przypisy

Linki zewnętrzne