Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (Maroko)

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (Maroko), badając jego wiele aspektów i zagłębiając się w jego konsekwencje dla dzisiejszego społeczeństwa. Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (Maroko) przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, wywołując debatę i refleksję na temat jego znaczenia i wpływu. Idąc tym tropem, przeanalizujemy jego ewolucję w czasie, a także jego wpływ w różnych obszarach, od kultury po technologię. Podobnie skupimy się na wyzwaniach i możliwościach, jakie obecnie stwarza Partia Sprawiedliwości i Rozwoju (Maroko), odnosząc się do jego znaczenia w zglobalizowanym i stale zmieniającym się kontekście.

Partia Sprawiedliwości i Rozwoju
Państwo

 Maroko

Skrót

PJD

Lider

Sad ad-Din al-Usmani

Data założenia

1998

Ideologia polityczna

islamska demokracja

Partia Sprawiedliwości i Rozwoju, PJD (arabski: حزب العدالة والتنمية; tamazight: ⴰⴽⴰⴱⴰⵔ ⵏ ⵜⴰⵏⵣⵣⴰⵔⴼⵓⵜ ⴷ ⵜⴰⵏⴼⵍⵉⵜ Akabar en Tnezzarfut ed Tneflit, KNN; francuski: Parti de la justice et du développement, PJD) – marokańska partia polityczna. Od 29 listopada 2011 roku do 10 września 2021 była partią rządzącą, opowiada się za islamską demokracją.

Historia

Tło historyczne

Pierwszym zorganizowanym islamistycznym ugrupowaniem w Maroku było Stowarzyszenie Młodzieży Islamskiej (arabski: Asz-Szabiba al-Islamijja), które zostało założone w 1969 roku. Deklarowane przez stowarzyszenie cele obejmowały: umoralnienie społeczeństwa, arabizację edukacji i wprowadzenie prawa islamskiego. W połowie lat 70. XX wieku stowarzyszenie zaczęło się rozpadać, głównie na skutek skandalu związanego z oskarżeniem założyciela – Abd al-Karim Mutiego, o zamach na marokańskiego polityka.

W 1996 jeden z odłamów powstałych po rozłamie stowarzyszenia – Al-Dżamma al-Islamijja (przemianowany później na Reforma i Odnowa) przyłączył się do małej partii o nazwie Ruch Ludowo-Demokratyczny i Konstytucyjny (arabski: Al-Harakaasz-Szabijjaad-Dimukratijjawaad-Dusturijja). Rok później, połączonej partii udało się wystawić kandydatów, a następnie zdobyć 9 miejsc w parlamencie.

W 1998 roku Ruch Ludowo-Demokratyczny i Konstytucyjny zmienił nazwę na Partia Sprawiedliwości i Rozwoju.

Wybory parlamentarne w 2002 roku

W wyborach parlamentarnych w 2002 roku, przeprowadzonych 27 września 2002 roku, partia zdobyła 42 z 325 miejsc, wygrywając w większości okręgów, w których wystawiała kandydatów.

Wybory parlamentarne w 2007 roku

W wyborach parlamentarnych w 2007 roku, przeprowadzonych w dniu 7 września 2007 roku, PJD zdobyła 46 z 325 mandatów, stając się największą partią opozycyjną. W 2008 roku przywódcą partii został wybrany Abdelilah Benkirane.

Wybory parlamentarne w 2011 roku

W wyborach parlamentarnych w 2011 roku zdobyła 107 miejsc stając się partią rządzącą. 29 listopada 2011 roku Abdelilah Benkirane został wybrany premierem. Jego nowy rząd dążył do osiągnięcia średniego wzrostu gospodarczego w wysokości 5,5 procent rocznie, a także do zmniejszenia stopy bezrobocia do z 9,1 do 8 procent do końca 2016 roku.

Poglądy polityczne

Partia Sprawiedliwości i Rozwoju określana jest jako "umiarkowanie islamistyczna", natomiast sama określa się jako "narodowa partia polityczna o islamskich ramach odniesienia". Akceptuje doktrynalną i konstytucyjną prawowitość władzy religijnej, uznaje króla jako duchową i świecką głowę państwa.

W 2004 roku Partia prowadziła kampanię przeciwko zwiększaniu minimalnego wieku zawierania małżeństw z 15 do 18 lat, przeciwko nadawaniu kobietom praw do rozwodów, ograniczaniu wielożeństwa, a także przeciwko zniesieniu obowiązku posłuszeństwa na rzecz wieloodpowiedzialności.

Poparcie w wyborach

Wybory parlamentarne
Data wyborów Ilość uzyskanych głosów % uzyskanych głosów Ilość mandatów +/–
1997
9/325
2002
42/325
33
2007 503,396 10,9%
46/325
4
2011 1,080,914 22,8%
107/395
61
2016 1,571,659 31,65%
125/395
18

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Maroko. Partie polityczne, Encyklopedia PWN .
  2. Maroko: Porażka rządzącej od 10 lat partii w wyborach parlamentarnych. s. wnp.pl. .
  3. a b c d e f g h Mariusz Turowski, Bracia Muzułmanie. Neo-orientalizm a mit islamskiego radykalizmu, ISNI, s. 28–29, ISSN 1732-2448 (pol.).
  4. a b MAROC : Elections parlementaires en Majliss-annouwab, 2002 , archive.ipu.org .
  5. a b Moroccans favor conservative party instead of ushering in Islamic party - International Herald Tribune , web.archive.org, 14 października 2008 .
  6. a b Morocco country update - European Forum - for Democracy and Solidarity , web.archive.org, 10 września 2014 .
  7. Abdelillah Benkirane élu à la tête du PJD - Jeunes Du Maroc, Portail des Jeunes - JDM Magazine , web.archive.org, 5 kwietnia 2012 .
  8. Le Parti justice et développement aux portes du pouvoir , France 24, 26 listopada 2011 (fr.).
  9. a b c Morocco's new govt targets 5.5 pct GDP growth, „Reuters”, 19 stycznia 2012 (ang.).
  10. Amr Hamzawy, Party for Justice and Development in Morocco: Participation and Its Discontents , Carnegie Endowment for International Peace (ang.).
  11. Morocco country update - European Forum - for Democracy and Solidarity , web.archive.org, 10 września 2014 .
  12. Bernabé López García, The 2016 parliamentary elections in Morocco: context and interpretations , 9 marca 2017 .
  13. LE MATIN, Le Matin - Le PJD toujours en tête avec 125 sièges, suivi du PAM avec 102 sièges. , Le Matin (fr.).