Paula Risikko

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Paula Risikko, temat, który przez lata przykuwał uwagę wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, jego dzisiejsze znaczenie, czy po prostu ze względu na swoją historię i ewolucję, Paula Risikko stanowi punkt zainteresowania różnych sektorów populacji. Na tych stronach będziemy analizować różne aspekty związane z Paula Risikko, od jego wpływu na gospodarkę po implikacje kulturowe. Dodatkowo zbadamy jego wpływ na współczesny świat i to, jak na przestrzeni lat ukształtowało nasze postrzeganie Paula Risikko. Przygotuj się na zanurzenie się w świecie odkryć i nauki!

Paula Risikko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1960
Ylihärmä

Przewodniczący Eduskunty
Okres

od 5 lutego 2018
do 16 kwietnia 2019

Przynależność polityczna

Kok.

Poprzednik

Maria Lohela

Następca

Antti Rinne

Paula Risikko (ur. 4 czerwca 1960 w Ylihärmä) – fińska polityk, nauczyciel akademicki, deputowana, od 2007 do 2011 minister opieki zdrowotnej i socjalnej, od 2011 do 2014 minister spraw społecznych i zdrowia, od 2014 do 2015 minister transportu i spraw lokalnych, w latach 2016–2018 minister spraw wewnętrznych, od 2018 do 2019 przewodnicząca Eduskunty.

Życiorys

W 1979 zdała egzamin maturalny, w 1983 ukończyła podyplomowe studium pielęgniarskie w Seinäjoki. W 1990 uzyskała magisterium z zakresu opieki zdrowotnej na Uniwersytecie w Kuopio, w 1997 obroniła doktorat z nauk medycznych na Uniwersytecie w Tampere.

Pracowała jako pielęgniarka, następnie nauczycielka pielęgniarstwa. Od 1990 do 1994 była dyrektorem ds. nauczania w szkole opieki zdrowotnej w Seinäjoki, następnie przez rok menedżerem w instytucie pielęgniarstwa w Helsinkach. Pracowała później w różnych instytucjach naukowych i badawczych, od końca lat 90. związana z Politechniką w Seinäjoki. Pełniła na niej funkcje dyrektora departamentów, w 2003 została zastępcą rektora tej uczelni.

W 2003 po raz pierwszy dostała się do parlamentu z ramienia Partii Koalicji Narodowej. W wyborach parlamentarnych w 2007 uzyskała reelekcję w okręgu Vaasa. 19 kwietnia tego samego roku objęła urząd ministra opieki zdrowotnej i socjalnej w drugim rządzie Mattiego Vanhanena, do 1 stycznia 2008 była również ministrem w resorcie środowiska. Od 2004 do 2008 była wiceprzewodniczącą partii koalicyjnej. Utrzymała stanowisko ministra opieki zdrowotnej i socjalnej również w powołanym 22 czerwca 2010 rządzie Mari Kiviniemi.

W 2011 2015, 2019 i 2023 ponownie wybierana na deputowaną do Eduskunty.

22 czerwca 2011 w rządzie Jyrkiego Katainena przeszła na funkcję ministra spraw społecznych i zdrowia. Pozostała również w utworzonym 24 czerwca 2014 gabinecie Alexandra Stubba (jako minister transportu i spraw lokalnych), przegrywając wcześniej z nowym premierem wybory na przewodniczącego Partii Koalicji Narodowej. Zakończyła urzędowanie 29 maja 2015. 22 czerwca 2016 powróciła do administracji rządowej, dołączyła wówczas do rządu Juhy Sipili jako minister spraw wewnętrznych.

5 lutego 2018 odeszła z funkcji ministerialnej w związku z wyborem na przewodniczącą Eduskunty. Fińskim parlamentem kierowała do 16 kwietnia 2019.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne