Peter Scheeren

W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Peter Scheeren wywarł na współczesne społeczeństwo, analizując jego różne aspekty i konsekwencje. Od momentu powstania Peter Scheeren wywołał debatę na temat jego wpływu we współczesnym świecie, jego implikacji w różnych obszarach i jego ewolucji w czasie. Zagłębimy się w historię i kontekst otaczający Peter Scheeren, a także różne perspektywy, które istnieją wokół tego zjawiska. Dzięki tej wszechstronnej analizie będziemy starali się lepiej zrozumieć rolę, jaką Peter Scheeren odgrywa dzisiaj i jej znaczenie w przyszłości.

Peter Scheeren
Ilustracja
Peter Scheeren (1984)
Data urodzenia

30 lipca 1955

Obywatelstwo

Holandia

Tytuł szachowy

IM (1982)

Ranking FIDE

2375 (01.06.2022)

Ranking krajowy FIDE

78

Peter Scheeren (ur. 30 lipca 1955) – holenderski szachista, mistrz międzynarodowy od 1982 roku.

Kariera szachowa

W 1974 r. zdobył w Rotterdamie brązowy medal mistrzostw Holandii juniorów do 20 lat. W 1978 r. zajął III m. (za Jurajem Nikolacem i Hansem Böhmem) w międzynarodowym turnieju rozegranym w Eerbeeku. W 1980 r. podzielił I m. (wspólnie z Israelem Zilberem, Josipem Rukaviną i Beatem Zügerem) w otwartym turnieju festiwalu w Biel, natomiast w 1982 r. zwyciężył (wspólnie ze Stefanem Kindermannem) w turnieju B festiwalu w Wijk aan Zee. W 1983 r. reprezentował narodowe barwy na drużynowych mistrzostwach Europy w Płowdiwie (VII miejsce), natomiast w 1984 r., zdobył w Hilversum brązowy medal indywidualnych mistrzostw Holandii oraz jedyny raz w karierze wystąpił w reprezentacji kraju na szachowej olimpiadzie, rozegranej w Salonikach (X miejsce). W 1987 r. był uczestnikiem turnieju strefowego (eliminacji mistrzostw świata) w Budel, zajmując IX miejsce. W 1988 r. zakończył profesjonalną karierę szachisty, w kolejnych kilkunastu latach rozgrywając zaledwie kilka partii klasyfikowanych przez Międzynarodową Federację Szachową.

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1983 r., z wynikiem 2455 punktów zajmował wówczas 5. miejsce wśród holenderskich szachistów.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne