Problem Położnictwo przykuł dziś uwagę wielu osób. Ze względu na swoje znaczenie dla wielu aspektów współczesnego życia, Położnictwo okazał się tematem bardzo interesującym dla szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też rolę w polityce i ekonomii, Położnictwo okazał się tematem wartym analizy i refleksji. W tym artykule zbadamy różne aspekty Położnictwo, mając na celu zapewnienie pełniejszego i głębszego obrazu jego znaczenia w dzisiejszym świecie.
|
Ten artykuł od 2020-01 wymaga uzupełnienia informacji. |
Położnictwo – dziedzina medycyny zajmująca się fizjologicznym okresem ciąży, porodu i połogu. Ściśle związana z ginekologią. W starożytności położnictwo opierało się wyłącznie[potrzebny przypis] na intuicji. Współczesne położnictwo oparte jest na podstawach naukowych, które budowano od XVI w. (Ambroise Paré i in.)[potrzebny przypis] W Polsce wchodzi w zakres specjalizacji lekarskiej położnictwo i ginekologia, której konsultantem krajowym od 1 sierpnia 2017 jest prof. dr hab. Krzysztof Czajkowski.
W kulturach starożytnej Sparty, Rzymu czy Chin, za zdrowe i mające szanse na przeżycie uważano jedynie dzieci urodzone w terminie i zdrowo wyglądające. Pozostałym pozwalano umrzeć z przyczyn naturalnych, lub też ich śmierć wywoływano poprzez składanie ich w ofierze lub celowe wystawienie na chłód.
Mimo to odniesienia do położnictwa traktowanego naukowo pojawiają się już w najdawniejszych tekstach. W Starożytnym Egipcie położnictwo traktowano jako zajęcie kobiece, jak zaświadcza Papirus Ebersa spisany ok. 1550-1500 r. p.n.e. Pięć kolumn tego dzieła traktuje o położnictwie i ginekologii, szczególnie o przyspieszaniu porodu oraz prognozach przeżycia noworodków. Z kolei Papirus Westcar z ok. 1700 r. p.n.e. zawiera instrukcje dotyczące przewidywania terminu porodu, opisuje także kilka różnych typów krzeseł porodowych. O obecności wyspecjalizowanych położnych w kulturze Egiptu świadczą także płaskorzeźby w pokojach urodzeń królewskich w Luksorze i w innych kompleksach świątynnych.
W Starym Testamencie pojawia się m.in. instrukcja dotycząca obrzezania wszystkich Izraelitów w ósmym dniu po narodzeniu, a także przykazanie, by matki przynosiły na rytualne oczyszczenie do Świątyni Jerozolimskiej czterdziestodniowych chłopców i osiemdziesięciodniowe dziewczynki. Tekst ten, w Księdze Rodzaju, wzmiankuje również położną, dzięki której - pomimo śmierci Racheli w połogu - urodził się zdrowy Beniamin. Z kolei w Księdze Wyjścia faraon każe dwóm położnym zabijać wszystkich nowo narodzonych żydowskich chłopców, jednak te sprzeciwiają się jego rozkazowi i ratują dzieci od śmierci.