Dzisiaj chcę porozmawiać o Pokój w Raciążku. Pokój w Raciążku to temat, który od lat interesuje wiele osób. Było to przedmiotem debat, badań i analiz przy wielu okazjach, a jego znaczenie nie maleje. Pokój w Raciążku to temat, który wpływa na ludzi w każdym wieku, płci i kulturze, a jego wpływ rozciąga się na wiele obszarów codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Pokój w Raciążku, jego znaczenie i konsekwencje, jakie ma dla ogółu społeczeństwa. Mam nadzieję, że ten artykuł będzie miał charakter informacyjny i pomoże Ci lepiej zrozumieć ten temat.
Pokój w Raciążku – porozumienie polsko-litewsko-krzyżackie z 22 maja 1404 roku dotyczące wykupu przez Królestwo Polskie ziemi dobrzyńskiej i zamku w Złotorii oraz potwierdzenia praw Krzyżaków do Żmudzi.
Państwo polsko-litewskie w latach 1386-1434Ruiny zamku w Raciążku
Tło
Od czasu pokoju salińskiego w 1398 roku Żmudź należała do Zakonu Krzyżackiego. W marcu 1401 roku wybuchło na Żmudzi powstanie przeciwko Krzyżakom, a pod koniec roku Litwa oficjalnie zaczęła pomagać powstańcom. W styczniu 1402 roku litewski książę Świdrygiełło zbiegł do Krzyżaków, z którymi wszedł wcześniej w porozumienie chcąc przy ich pomocy pozbawić władzy na Litwie księcia Witolda. Świdrygiełło w marcu 1402 roku ogłosił się w Malborku Wielkim Księciem Litewskim i zgodził się potwierdzić, że Krzyżacy mają prawa do Żmudzi oraz uznał ich pretensje do Pskowa. Jednocześnie zyskał poparcie prawosławnych bojarów na terenie Litwy. Następnie Świdrygiełło razem z Krzyżakami inflanckimi najechał na Litwę zagrażając Wilnu, ale nie udało mu się pokonać Witolda, którego wsparły wojska polskie (zdobyto krzyżacki Dyneburg i Gotterswerder nad Niemnem). Wspólnemu stanowisku polsko-litewskiemu sprzyjała zawarta w 1401 roku Unia wileńsko-radomska. Zakon odpowiedział wielką wyprawą w lipcu 1402 roku, która jednak nie pokonała Witolda. W lutym 1403 roku Krzyżacy i Świdrygiełło ponowili atak, ale nie byli w stanie uzyskać konkretnych rezultatów. W 1403 roku polska dyplomacja uzyskała od papieża bullę zakazującą Krzyżakom atakowania Litwy. Doprowadziło to do rozejmu, na mocy którego Krzyżacy w 1404 roku zerwali układ sojuszniczy ze Świdrygiełłą.
W dniach 18-23 maja 1404 roku na zamku w Raciążku przebywali królWładysław II Jagiełło i książęWitold Kiejstutowicz, których posłowie spotkali się z posłami krzyżackimi na wiślanej wyspie pod zamkiem. Negocjacje zakończono 21 maja, a dokumenty podpisano 22 maja na kępie wiślanej pod zamkiem.
król Władysław Jagiełło otrzymał prawo wykupu ziemi dobrzyńskiej od Zakonu Krzyżackiego za kwotę 50 000 florenów węgierskich w ciągu 1 roku i 6 tygodni, ziemia dobrzyńska została wykupiona przez Polskę w 1405 roku;
Pieczęć majestatyczna duża króla Władysława JagiełłyKonrad von Jungingen zobowiązał się nie zawierać sojuszy z ludźmi, którzy mogliby być szkodliwi dla Korony Królestwa Polskiego. Zobowiązanie to dotyczyło m.in. Świdrygiełły;
król i wielki mistrz potwierdzili pokój kaliski z 1343 roku podpisany przez Kazimierza Wielkiego i Zakon;
Władysław Jagiełło jako najwyższy książę litewski potwierdził pokój saliński z 1398 roku, w którym Witold odstąpił Żmudź na rzecz Zakonu Krzyżackiego;
Witold zgodził się, że jeśliby naruszył pokój saliński to naraziłby się na wojnę z Zakonem, która nie objęłaby jednak Królestwa Polskiego i nie naruszyłaby zawartego z nim pokoju;
Witold Kiejstutowicz zobowiązał się nie przyjmować w swoim kraju Żmudzinów przed rozmowami jego pełnomocników z posłami Zakonu;
Porozumienie okazało się mieć charakter przejściowy, gdy w maju 1409 wybuchło na Żmudzi powstanie przeciwko Krzyżakom, a Ulryk von Jungingen wypowiedział wojnę Królestwu Polskiemu i rozpoczęła się Wielka wojna z zakonem krzyżackim.
_and_the_Crown_of_the_Kingdom_of_Poland_(red)_in_1386_-_1434.png)
.jpg)
.jpg)
