We współczesnym świecie Poniatowo (powiat żuromiński) staje się coraz ważniejszy. Niezależnie od tego, czy chodzi o środowisko akademickie, zawodowe, społeczne czy kulturalne, Poniatowo (powiat żuromiński) stał się głównym tematem debaty i refleksji. Jego znaczenie przekroczyło bariery geograficzne i kulturowe, znacząco wpływając na życie ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty Poniatowo (powiat żuromiński), od jego początków po dzisiejsze wpływy. Poprzez szczegółową analizę postaramy się rzucić światło na zawiłości i sprzeczności otaczające Poniatowo (powiat żuromiński), w celu lepszego zrozumienia jego roli we współczesnym świecie.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
23 |
Kod pocztowy | |
Tablice rejestracyjne |
WZU |
SIMC | |
Położenie na mapie gminy Żuromin | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
Położenie na mapie powiatu żuromińskiego | |
53°02′47″N 19°52′16″E/53,046389 19,871111 |
Poniatowo – wieś (dawniej miasto) w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie żuromińskim, w gminie Żuromin.
Miejscowość leży nad rzeką Wkrą, przy drodze wojewódzkiej nr 563 z Rypina do Żuromina, 3 km od Żuromina. Podczas okupacji naziści niemieccy zmienili nazwę wsi na Zollheim.
Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Floriana.
Poniatowo uzyskało lokację miejską przed 1520 rokiem, zdegradowane przed 1790 rokiem.
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1060553 | Krukowiec | przysiółek |
Początki osadnictwa w okolicy Poniatowa są datowane na XI – XII wiek. Było to osadnictwo puszczańskie, gdyż obszary te były pokryte gęstymi lasami i licznymi bagnami. Stwarzało to dogodne warunki dla żerowania i siedlisk zwierząt. Ponadto stanowiły poważny zasób gleb nadających się pod uprawę. W te niedostępne knieje leśne zapuszczali się myśliwi już w XI wieku w poszukiwaniu zwierząt futerkowych. Wysoki poziom rzeki Wkry umożliwiał im dalekie podróże. Oni to pierwsi skolonizowali te tereny, najpierw nad rzeką Wkrą, potem przenosili swoje siedziby w głąb puszczy.
Nazwę Poniatowo spotykamy w dokumencie z 1401 r., w którym biskup płocki Jakub z Korzkwi potwierdził przynależność tej miejscowości do parafii w Chamsku. Wioska ta była wówczas własnością podkomorzego ciechanowskiego Pomścibora, protoplasty rodu Chamskich, i pozostała własnością jego potomków do połowy XVII w.
Miasto Poniatowo liczyło 200 mieszkańców, w XVII w. 701, w XVIII w. 400 mieszkańców. Zaczął rozwijać się przemysł, zbudowano gorzelnię, browar, odlewnię żelaza, tartak i młyn wodny. Mimo to w drugiej połowie XVIII w. Poniatowo utraciło prawa miejskie.
Liczba mieszkańców z roku 1825 wzrosła z 400 do 715 osób, a w 1961 roku wieś liczyła 810 mieszkańców, głównym zajęciem ludności była i jest uprawa ziemi.