Portret muzyka
W dzisiejszym świecie Portret muzyka stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też na dzisiejsze znaczenie, Portret muzyka to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Od ekspertów w danej dziedzinie po ogół społeczeństwa, każdy ma coś do powiedzenia lub dowiedzenia się o Portret muzyka. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy związane z Portret muzyka, aby zagłębić się w jego znaczenie i lepiej zrozumieć jego rolę w różnych kontekstach.
| |
| Autor | |
|---|---|
| Data powstania |
ok. 1485 lub między 1488 a 1490 |
| Medium | |
| Wymiary |
44,7 × 32 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja | |
Portret muzyka (również Muzyk, Portret młodego mężczyzny) – obraz olejny namalowany przez Leonarda da Vinci. Znajduje się w zbiorach Pinakoteki Ambrozjańskiej w Mediolanie.
Wymiary obrazu wynoszą 44,7 × 32 cm. Obraz namalowano na desce z orzecha włoskiego. W źródłach pojawiają się rozbieżności co do daty powstania obrazu. Podaje się, że obraz namalowano ok. 1485 roku lub między 1488 a 1490 rokiem.
Jest to jedyny znany portret mężczyzny, namalowany przez Leonarda. Obraz przedstawia przystojnego mężczyznę. Jego długie włosy są kędzierzawe. Został ukazany z profilu w ujęciu trzy czwarte. Ma na sobie brązową kamizelkę. W prawej ręce trzyma nuty. Patrzy się w prawo poza obraz. Jego tułów jest zwrócony w tę samą stronę co wzrok. Wrażenie ruchu wywołują źrenice, rozszerzone w różnym stopniu. Obraz uchodzi za niedokończone dzieło, na co wskazujące m.in. pobieżnie namalowana kamizelka. Biografista Leonarda Charles Nicholl sugeruje jednak, że została celowo została namalowana pobieżnie, gdyż malarz wolał skupić się na twarzy muzyka.
Ze względu na mało subtelnie cienie oraz sztywną pozę muzyka autorstwo Leonarda podawane jest w wątpliwość. Amerykański biografista Leonarda Walter Isaacson uważa, że obraz namalował Leonardo, na co wskazują okalające twarz loki, wilgotny blask oczu, wyraziste spojrzenie muzyka oraz gra światła i cienia. Korpus miał namalować jeden z uczniów Leonarda.
Portret muzyka jest porównywany z obrazami Dama z gronostajem i La Belle Ferronière. W porównaniu do tamtych portretów, w Portrecie muzyka postać na obrazie ma tułów skierowany w tę samą stronę co wzrok.
Nieznana jest tożsamość modela oraz nie wiadomo, czy obraz powstał na zamówienie. Prawdopodobnie Leonardo namalował Franchina Gaffuriego, dyrygenta chóru w katedrze mediolańskiej na przełomie XV i XVI wieku. Gaffurio został uwieczniony jeszcze w malowidle w Lodi (skąd pochodzi) oraz w drzeworycie na stronie tytułowej De harmonia. Oba te wizerunki różnią się od mężczyzny uwiecznionego na obrazie Leonarda. Portret może przedstawiać również śpiewaka Atalanta Migliorottiego, ucznia Gaffuriego. Być może Leonardo poznał Atalantego podczas przygotowywania spektaklu Orfeusz dla Izabeli d’Este. Atalante został uwieczniony na rysunku Leonarda pochodzącego z około 1482 roku. Rysunek mógł być studium do portretu. Według innej hipotezy na portrecie uwieczniono Josquina des Praza.
Obraz został wymieniony w katalogu z roku 1686 roku. Wówczas jest wymieniony jako dzieło Bernardina Luiniego i jest opisany jako portret księcia Mediolanu. W 1905 roku portret został oczyszczony. Dzięki renowacji odsłonięto nuty w prawej ręce modela.
Przypisy
- ↑ a b c Nicholl 2006 ↓, s. 255.
- ↑ a b c Zöllner 2005 ↓, s. 48.
- ↑ a b c Isaacson 2019 ↓, s. 340.
- ↑ a b Bastek 2019 ↓, s. 31.
- ↑ a b c d e Nicholl 2006 ↓, s. 256.
- ↑ a b c d Isaacson 2019 ↓, s. 342.
- ↑ a b Zöllner 2005 ↓, s. 45.
- ↑ Isaacson 2019 ↓, s. 672.
- ↑ a b Nicholl 2006 ↓, s. 257.
- ↑ Nicholl 2006 ↓, s. 256–257.
- ↑ a b Isaacson 2019 ↓, s. 343.
Bibliografia
- Grażyna Bastek. „Nikła piękność śmiertelnych”. Obraz ciała i charakteru – malarskie innowacje w sztuce portretu. „Pomocnik Historyczny. Leonardo da Vinci 1452–1519. Człowiek renesansu i jego epoka”. 3, 2019.
- Walter Isaacson: Leonardo da Vinci. Kraków: Insignis Media, 2019. ISBN 978-83-66071-41-4.
- Charles Nicholl: Leonardo Da Vinci. Lot wyobraźni. Warszawa: WAB, 2006.
- Frank Zöllner: Leonardo da Vinci 1452–1519. Warszawa: Taschen, Edipresse Polska S. A., 2005. ISBN 83-89571-85-4.
| Dzieła znane współcześnie | |
|---|---|
| Zaginione obrazy |
