Porządek toskański

W dzisiejszym świecie Porządek toskański to kwestia, która zyskała ogromne znaczenie w społeczeństwie. Od kilku lat Porządek toskański jest przedmiotem debat i analiz w różnych obszarach, od polityki po technologię, w tym kulturę i edukację. Znaczenie Porządek toskański polega na jego wpływie na codzienne życie ludzi, a także na jego wpływ na rozwój społeczeństwa jako całości. W tym artykule będziemy dalej badać rolę, jaką odgrywa Porządek toskański w różnych aspektach współczesnego życia i sprawdzamy, w jaki sposób jego obecność nadal kształtuje nasze środowisko i doświadczenia.

Porządek toskański w dziele Andrea Palladia, Quattro Libri di Architettura, 1570

Porządek toskański – jeden z klasycznych porządków w architekturze. Wykształcił się na terenie Italii z porządku doryckiego. Podstawowe różnice to:

Budowle wzniesione w stylu toskańskim sprawiały wrażenie bardziej przysadzistych niż budowle greckie. Wynikało to przede wszystkim z jakości (cech wytrzymałościowych) dostępnych materiałów. Budowle (przede wszystkim świątynie etruskie) wznoszone były na planie prostokąta, na podwyższeniu, na które prowadziły schody usytuowane przy krótszym boku. Budynek był otoczony kolumnadą z trzech stron. Dach dwuspadowy z okapem tworzył portyk z trzech stron budynku. Kolumny zakończone były głowicami złożonymi z echinusa i abakusa.

Zobacz też

Przypisy

  1. Waldemar Baraniwski, Style w architekturze: arcydzieła budownictwa europejskiego od antyku po czasy współczesne, Warszawa: Bertelsmann Pub, 1996, s. 32, ISBN 83-7129-288-0.