W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Pro hac vice, badając jego wiele aspektów i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od swoich początków po obecność w życiu codziennym, Pro hac vice z biegiem czasu był przedmiotem debaty, badań i podziwu. Podczas tej podróży będziemy starali się zrozumieć jego wpływ w różnych obszarach, od kultury po technologię, w tym jego wpływ na politykę i gospodarkę. Dowiemy się, jak Pro hac vice wyznaczył ważne kamienie milowe w historii i ukształtował sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. Podobnie zbadamy jego rolę dzisiaj i prognozy dotyczące jego ewolucji w przyszłości. Wkrótce zbadamy różne perspektywy i refleksje, jakie Pro hac vice budzi w społeczeństwie, otwierając drzwi do pouczającej debaty na temat jego przydatności i znaczenia we współczesnym kontekście.
Pro hac vice (z łac. w tej turze, w tym przypadku, jest a nie jest) − zwrot łaciński używany w nomenklaturze prawnej i kościelnej.
Zwrot pro hac vice odnosi się do sytuacji, w której adwokat zostaje dopuszczony do wypełnienia swoich obowiązków na jakimś określonym terenie niebędącym zwyczajowym obszarem jego jurysdykcji.
Zwrot pro hac vice (dopuszczony do godności i stopnia, ale nie używający np. stroju) używany jest w sytuacji, kiedy kardynał diakon zostaje wyniesiony do stopnia kardynała prezbitera, zachowując dotychczasowy kościół tytularny. Mówi się wówczas, iż jego diakonia została pro hac vice wyniesiona do wyższej rangi.
Do grudnia 1988 termin ten był też używany w sytuacji, gdy arcybiskupowi przydzielano stolicę tytularną w dotychczasowej randze biskupstwa. Stolica ta była więc pro hac vice wynoszona do rangi arcybiskupstwa. Obecnie wynosi się osobę, mianując ją arcybiskupem ad personam i pozostawiając biskupstwo w dotychczasowej randze.
Władze kościelne w 1946 powiązały funkcję prymasa Polski pro hac vice z osobą metropolity warszawskiego.