Pseudokibic
W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Pseudokibic. Pseudokibic to temat, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie w społeczeństwie. Dla wielu stał się punktem odniesienia, czy to ze względu na jego aktualność dzisiaj, wpływ na życie codzienne, czy też jego znaczenie historyczne. Od momentu powstania Pseudokibic wzbudził przeróżne opinie i był przedmiotem licznych badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty Pseudokibic, przeanalizujemy jego implikacje i omówimy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Bez wątpienia Pseudokibic to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i z którego można się wiele nauczyć.
Pseudokibic (inaczej chuligan stadionowy, potocznie kibol lub szalikowiec) – osoba związana z subkulturą stadionową, uczestnicząca w zbiorowym naruszaniu prawa na obiektach sportowych, najczęściej na stadionach piłki nożnej. Mianem pseudokibiców (kiboli) określa się również osoby prowokujące do naruszenia prawa (bójek) i uczestniczące w tzw. ustawkach. Naruszają one prawo w sposób zbiorowy, często także zorganizowany (tworzą tzw. bojówki). Za pseudokibiców uważa się najbardziej radykalnych kibiców danego klubu (najczęściej piłkarskiego). W Polsce do pseudokibiców należą najczęściej mężczyźni w wieku od 15 do 25 lat wywodzący się ze środowiska o niskim standardzie społecznym i kulturowym, bez wykształcenia lub z niskim poziomem wykształcenia, bez aspiracji i ambicji życiowych, często związani ze środowiskiem przestępczym. W warunkach polskich pseudokibice towarzyszą prawie każdej drużynie piłkarskiej, nawet w najniżej plasujących się klubach, czasem również w klubach innych niż piłkarskie (np. żużel). W celu uniknięcia odpowiedzialności za popełniane wykroczenia oraz przestępstwa pseudokibice zakładają na twarz kominiarki lub chusty.
Pseudokibiców (kiboli) zasadniczo od kibiców wyróżnia brak celu uczestniczenia w meczach z powodów, dla których uczestniczą w nich prawdziwi kibice (nawet najbardziej radykalni tzw. ultrasi), ale przede wszystkim wyróżnia ich chęć wszczynania burd bezpośrednio przed, w czasie trwania i po meczu. Pseudokibice zachowują się agresywnie wobec kibiców innych drużyn, zawodników, a także policji czy służb porządkowych. Pseudokibice uważają się za sympatyków danej drużyny, jednak charakter ich działań ma najczęściej znamiona przestępcze (napaści, groźby karalne, niszczenie mienia, uszkodzenia ciała, a nawet zabójstwa).
Penalizacja
Środowisko pseudokibiców jest środowiskiem osób związanych ze środowiskiem przestępczym. Przestępstwa i wykroczenia popełniane przez pseudokibiców często mają miejsce poza obiektami sportowymi oraz bez związku z nimi – np. pobicia, uszkodzenia ciała na ulicy, itp. Członkowie tego środowiska dopuszczają się naruszeń prawa, takich jak niszczenie mienia, groźby karalne, udział w bójkach, uszkodzenia ciała, a nawet najcięższych przestępstw, takich jak uprowadzenia, zgwałcenia, ciężkie uszkodzenia ciała, handel i produkcja narkotyków, a nawet zabójstw.
Grupy pseudokibicowskie poszczególnych klubów sportowych, mogą być nastawione wobec siebie wrogo („mieć kosę”) lub też przyjaźnie („mieć zgodę”). Niezależnie od tego pseudokibice mają wspólnego wroga – policję. W Komendach Wojewódzkich Policji istnieją specjalne wydziały do spraw zwalczania przestępczości pseudokibiców.
Odpowiedzialność karną określa ustawa z 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych.
Przemocy stadionowej poświęcone zostały dwie Konwencje Rady Europy z 1985 i 2016 r.
Zobacz też
Uwagi
- ↑ W gwarze poznańskiej słowo kibol nie ma wydźwięku pejoratywnego i stosowane jest jako określenie kibica (nie pseudokibica).
Przypisy
- ↑ Tag pseudokibice , policja.pl (pol.).
- ↑ pseudokibic – Słownik języka polskiego PWN , sjp.pwn.pl (pol.).
- ↑ kibol – Słownik języka polskiego PWN , sjp.pwn.pl (pol.).
- ↑ Geneza i ewolucja subkultury pseudokibiców jako ważnego determinantu zagrożenia przestępczością w aglomeracjach – Andrzej Czop i Agnieszka Juszczak, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis, Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. ISSN 2082-0917 DOI 10.24917/20820917.7.17
- ↑ Tomasz Łatak, Polscy kibice-chuligani, Katowice: Wydawnictwo Szkoły Policji w Katowicach, 2011.
- ↑ Czesław Czekiera, Subkultury młodzieżowe – Szalikowcy, „Problemy Alkoholizmu 1995, nr 11”, 1995, s. 11.
- ↑ Bartosz Dybała, Kraków. Brutalny atak kilku pseudokibiców na ulicy Teligi. Zaatakowany w Prokocimiu 18-latek zmarł , gazetakrakowska.pl, 1 lutego 2018 (pol.).
- ↑ a b Anna Szulc, Rzeka krwi. Kolejny młody kibic ofiarą świętej wojny między Cracovią a Wisłą , newsweek.pl, 7 lutego 2018 (pol.).
- ↑ Nielegalny „biznes” pseudokibiców. Policja zlikwidowała plantację konopi , niezalezna.pl, 22 lutego 2018 (pol.).
- ↑ Artur Drożdżak, Pseudokibic Cracovii zginął podczas akcji policji. Antyterrorysta oddał jeden strzał , gazetakrakowska.pl, 15 grudnia 2017 (pol.).
- ↑ Kim był zastrzelony Adrian Z., ps. Zielony, pseudokibic Cracovii? , sport.se.pl, 15 grudnia 2017 (pol.).
- ↑ Akcja CBŚP w Katowicach: Pseudokibice GKS oskarżeni o handel narkotykami i pobicia , dziennikzachodni.pl, 6 listopada 2017 (pol.).
- ↑ Struktura organizacyjna Policji dolnośląskiej , dolnoslaska.policja.gov.pl, 22 lipca 2020 (pol.).
- ↑ Wydział ds. Zwalczania Przestępczości Pseudokibiców , malopolska.policja.gov.pl (pol.).
- ↑ Wydział do spraw Zwalczania Przestępczości Pseudokibiców , policja.waw.pl, 14 czerwca 2010 (pol.).
- ↑ Wydział do spraw Zwalczania Przestępczości Pseudokibiców , bip.lodz.kmp.policja.gov.pl, 2 lutego 2017 (pol.).
- ↑ Ustawa z 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz.U. z 2009 r. nr 62, poz. 504). Prawno-kryminalistyczna problematyka przestępczości stadionowej
- ↑ Europejska konwencja w sprawie przemocy i ekscesów widzów w czasie imprez sportowych, a w szczególności meczów piłki nożnej, sporządzona w Strasburgu 19 sierpnia 1985 r. (Dz.U. z 1995 r. nr 129, poz. 625), lista stron
- ↑ Konwencja Rady Europy w sprawie zintegrowanego podejścia do bezpieczeństwa, zabezpieczenia i obsługi podczas meczów piłki nożnej i innych imprez sportowych, sporządzona w Strasburgu 4 maja 2016 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 2099), lista stron