Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego, temat, który przez lata budził zainteresowanie i debatę. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy wszystkie istotne i kontrowersyjne aspekty związane z Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego. Poprzez szczegółową analizę zbadamy różne perspektywy i interpretacje dotyczące Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego, zagłębiając się w jego implikacje i konsekwencje. Podobnie zagłębimy się w najnowsze badania i postępy, które poczyniono w odniesieniu do Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego, zapewniając zaktualizowaną i kompletną wizję tego ekscytującego tematu.

Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego
Ilustracja
Widok ogólny z dołu
rezerwat przyrody nieożywionej
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Położenie

Kielce

Mezoregion

Góry Świętokrzyskie

Data utworzenia

1952

Akt prawny

M.P. z 1952 r. nr 57, poz. 888

Powierzchnia

0,55 ha

Położenie na mapie Kielc
Mapa konturowa Kielc, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego”
Ziemia50°53′12″N 20°35′16″E/50,886667 20,587778

Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego (Ślichowice, dawniej Śluchowice od nazwy kamieniołomu) – rezerwat przyrody nieożywionej znajdujący się na terenie miasta Kielce w województwie świętokrzyskim. Jest to obecnie najmniejszy rezerwat na terenie miasta, choć w chwili utworzenia znajdował się poza jego granicami.

  • Powierzchnia: 0,55 ha
  • Rok utworzenia: 1952
  • Dokument powołujący: Zarządzenie Ministra Leśnictwa z 18.06.1952; MP A-57/1952, poz. 888, zm. MP Nr 42 z 1958 r., poz. 246
  • Numer ewidencyjny WKP: 001
  • Charakter rezerwatu: częściowy
  • Przedmiot ochrony: odkrywka skalna z odsłaniającymi się interesującymi formami tektonicznymi oraz roślinność zielna i krzewiasta
  • Rodzaj rezerwatu: rezerwat przyrody nieożywionej
  • Typ rezerwatu: geologiczny i glebowy
  • Podtyp rezerwatu: form tektonicznych i erozyjnych
  • Typ ekosystemu: skalny
  • Podtyp ekosystemu: skał osadowych
Ściana wschodnia filaru skalnego z widocznym obalonym fałdem

Rezerwat utworzono w celu zachowania odkrywki skalnej, przedstawiającej interesujący fragment tektoniki hercyńskiej Gór Świętokrzyskich w postaci charakterystycznie i silnie przefałdowanych skał wapiennych, częściowo margli i łupków marglistych franu facji kieleckiej oraz porastającej ten teren roślinności zielnej i krzewiastej.

W skład rezerwatu wchodzi odsłonięty przy eksploatacji kamienia profil geologiczny z obalonym dużym fałdem skalnym, obrazującym procesy tektoniczne, położony w obrębie nieeksploatowanego kamieniołomu w części Góry Ślichowickiej i teren go otaczający, obejmujący wyrobiska po wyeksploatowanym kamieniołomie. Struktura geologiczna widoczna w kamieniołomie jest jednym z lepiej wyeksponowanych przykładów struktur fałdowych, z tego względu jest dość często przywoływana w literaturze oraz jest celem stosunkowo wielu wycieczek dydaktycznych.

Rezerwat nosi imię Jana Czarnockiego – geologa i badacza Gór Świętokrzyskich, który podjął działania mające na celu ochronę tego fragmentu kamieniołomu.

Rezerwat wchodzi w skład Geoparku Kielce.

Przez rezerwat przechodzi szlak turystyczny żółty żółty szlak spacerowy wokół Kielc.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
  2. Nazwa kamieniołomu „Śluchowice” pojawiła się w akcie powołującym rezerwat w 1952 roku, jednak od samego początku oficjalna nazwa rezerwatu to „Rezerwat Skalny im. Jana Czarnockiego”.
  3. a b Rezerwat skalny Ślichowice im. Jana Czarnockiego. Oficjalna strona miasta Kielce . .
  4. M.P. z 1952 r. nr 57, poz. 888
  5. M.P. z 1958 r. nr 42, poz. 246

Linki zewnętrzne

  • Zdjęcia w kolekcji fotografii geologicznych Wydziału Geologii Uniwersytetu Warszawskiego: ,
  • Informacje o rezerwacie (ang.) (Polish database of representative Geosites selected for the European Network)