W tym artykule zbadamy fascynujący świat Rezerwat przyrody Łabędź i wszystkie implikacje, jakie ten temat ma w dzisiejszym środowisku. Od historii po wpływ na społeczeństwo, poprzez różne perspektywy i zastosowania, przeanalizujemy dogłębnie wszystkie istotne aspekty Rezerwat przyrody Łabędź. Dodatkowo zagłębimy się w najnowsze badania i odkrycia na ten temat, a także opinie ekspertów w tej dziedzinie. Bez wątpienia Rezerwat przyrody Łabędź to ekscytujący i stale rozwijający się temat, dlatego ten artykuł ma na celu być przewodnikiem pomagającym lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie dzisiaj.
rezerwat torfowiskowy | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1958 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
18,68 ha |
Powierzchnia otuliny |
4,84 ha |
Położenie na mapie gminy Biskupiec | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego | |
Położenie na mapie powiatu nowomiejskiego | |
53°29′48″N 19°26′02″E/53,496667 19,433889 |
Rezerwat przyrody Łabędź – rezerwat torfowiskowy położony w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nowomiejskim, w gminie Biskupiec, nadleśnictwie Jamy, leśnictwo Krotoszyny.
Powołany na podstawie Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 4 lutego 1958 r. (MP nr 16, poz. 107 z 15.03.1958 r.). Początkowo zajmował powierzchnię 10,61 ha, w 1987 został poszerzony do 13,82 ha, a w 2017 do 18,68 ha. Wokół rezerwatu wyznaczono otulinę o powierzchni 4,84 ha.
Rezerwat obejmuje ochroną torfowisko przejściowe, które powstało w holocenie w miejscu zbiornika wodnego, który wypełniał bezodpływowe zagłębienie wytopiskowe powstałe po wytopieniu martwego lodu, otoczone wzniesieniami sandru brodnickiego uformowanego z piasków wodnolodowcowych, podczas fazy pomorskiej zlodowacenia Wisły. Gleby na terenie rezerwatu zaliczono do podtypu gleb torfowych torfowisk przejściowych.
Największą powierzchnię zajmują zespoły roślinne:
Rezerwat „Łabędź” jest obszarem występowania 246 taksonów roślin oraz miejscem lęgowym żurawi.