Rezerwat przyrody Kacze Błota

W dzisiejszym świecie Rezerwat przyrody Kacze Błota przyciągnął uwagę i zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie w branży zawodowej, Rezerwat przyrody Kacze Błota stał się tematem bardzo interesującym szerokiego grona odbiorców. Pogłębienie wiedzy o Rezerwat przyrody Kacze Błota to nie tylko sposób na poszerzenie naszej wiedzy, ale także na lepsze zrozumienie otaczającego nas świata. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Rezerwat przyrody Kacze Błota, analizując jego pochodzenie, ewolucję w czasie, jego wpływ w różnych obszarach i przyszłe perspektywy, jakie przedstawia nam ten temat.

Kacze Błota
rezerwat torfowiskowy
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Mezoregion

Równina Biłgorajska

Data utworzenia

1988

Akt prawny

M.P. z 1988 r. nr 5, poz. 48, § 5

Powierzchnia

167,89 ha

Położenie na mapie gminy Dzwola
Mapa konturowa gminy Dzwola, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Kacze Błota”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kacze Błota”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kacze Błota”
Położenie na mapie powiatu janowskiego
Mapa konturowa powiatu janowskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Kacze Błota”
Ziemia50°35′42″N 22°33′54″E/50,595000 22,565000

Kacze Błotatorfowiskowy rezerwat przyrody znajdujący się na terenie gminy Dzwola, w powiecie janowskim, w województwie lubelskim. Leży w obrębie Parku Krajobrazowego Lasy Janowskie, na północ od wsi Bukowa.

Charakterystyka

Rezerwat położony jest w pobliżu przejścia Roztocza w Kotlinę Sandomierską. Teren opada tutaj z wysokości około 270 m n.p.m. do około 220 m n.p.m.

  • powierzchnia (według aktu powołującego) – 168,67 ha
  • powierzchnia (dane nadesłane z nadleśnictwa) – 167,89 ha
  • rok utworzenia – 1988
  • dokument powołujący – Zarządzenie Ministra Ochrony Środowiska i Zasobów Naturalnych z dnia 18 stycznia 1988 roku w sprawie uznania za rezerwat przyrody (MP nr 5, poz. 48).
  • cel ochrony – zachowanie charakterystycznych elementów dawnej Puszczy Solskiej.

Geologia

Centralną, zabagnioną strefę rezerwatu zajmują gleby torfowe, przy czym w miejscach najniższych są one wytworzone z torfów torfowisk przejściowych (rozkład 10-20%, struktura kłaczkowata, barwa słomkowożółta). Wykształciły się na nich zespoły roślinne z klasy Scheuchzerio-Caricetea fuscae. W miejscach, gdzie podtopienia nie są tak intensywne powstały gleby wytworzone z torfów torfowisk wysokich (rozkład w 20-30%, struktura kłaczkowata, barwa brunatna/jasnobrunatna). Gleby te są zajęte przez zespoły roślinne torfowisk wysokich: Ledo-Sphagnetum i Eriophoro-Sphagnetum. Piaszczyste wzniesienia wokół torfowisk zajmują gleby bielicowe powstałe na bazie piasków luźnych. Ogólnie cały teren rezerwatu jest dobrze nawilgocony, mimo przeprowadzanych prac melioracyjnych, owocujących zanikaniem oczek wodnych i niewielkich bagnisk, zajętych przez karłowate sosny.

Klimat

Teren rezerwatu należy do Biłgorajsko-Janowskiej Dziedziny Klimatycznej. Średnia roczna temperatura wynosi tutaj 8,6°C (w okresie wegetacyjnym jest to 14,6°C). Poziom opadów atmosferycznych to: wiosną 110 mm, latem 210 mm, jesienią 120 mm, a zimą 90 mm. W okresie wegetacyjnym (217 dni) suma opadów osiąga 380 mm (w ciągu roku 540 mm).

Przyroda

Rezerwat został utworzony dla ochrony torfowiska wysokiego, boru bagiennego, fragmentów torfowisk przejściowych oraz otaczających je wydm. W wyniku prowadzonych w okolicy prac melioracyjnych główny przedmiot ochrony rezerwatu uległ znacznej degradacji.

Podczas badań z lat 1987-1989 stwierdzono na tym terenie występowanie roślin chronionych. Były to: widłak jałowcowaty, goryczka wąskolistna, rosiczka pośrednia, rosiczka okrągłolistna, kukułka krwista, bagno zwyczajne, kocanki piaskowe, konwalia majowa, kruszyna pospolita i płucnica islandzka. Z roślin rzadkich dla Lubelszczyzny były to: wąkrota zwyczajna, modrzewnica pospolita, trzcinnik prosty, turzyca bagienna, przygiełka biała i bagnica torfowa.

Przypisy

  1. a b c Rezerwat przyrody Kacze Błota. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody . Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. .
  2. Formy ochrony przyrody. Park Krajobrazowy Lasy Janowskie . Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych. .
  3. a b c d Dominik Fijałkowski, Maria Wawer, Roślinność rezerwatu Kacze Błoto w województwie tarnobrzeskim, w: Annales Universitatis Maria Curie-Skłodowska, vol. XLIX,9, 1994, Lublin, s. 119-130
  4. a b c Rezerwat Kacze Błota. Nadleśnictwo Janów Lubelski – Lasy Państwowe. .